Przejdź do zawartości

starogrecki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

starogrecki (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌstarɔˈɡrɛt͡sʲci], AS[starogrecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnej Grecji; pochodzący, wywodzący się z dawnej Grecji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język starogrecki; zob. też język starogrecki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Katabasis jest słowem starogreckim, które znaczy: zstąpienie do otchłani[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) grecki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lech Emfazy Stefański, Ars magica czyli Sztuka psychotroniki, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.