Przejdź do zawartości

animus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

animus (język angielski)

[edytuj]
wymowa:
amer. IPA: /ænɪməs/
homofon: animous
​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) niechęć
(1.2) psych. animus
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dislike
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

animus (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) duch, dusza; odwaga
(1.2) rozum, umysł
(1.3) pierwotnie powietrze, wiatr[1]
odmiana:
(1.1-3) animus, animi (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikanimusanimī
dopełniaczanimīanimōrum
celownikanimōanimīs
biernikanimumanimōs
ablatywanimōanimīs
wołaczanimeanimī
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) animi causa → dla przyjemności
(1.2) in animo habere → mieć zamiar
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. animo
rzecz. anima ż, animal n, animatio ż
związki frazeologiczne:
imago animi vultus est
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jan Czubek, Nieco o rozwoju języka, „Poradnik Językowy” nr 1/1902, s. 2.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=animus&oldid=8095534”