blæse

blæse (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈblæ·sə]

znaczenia:

czasownik

(1.1) dmuchać, dąć

(1.2) wiać (o wietrze)

odmiana:

(1) at blæse, blæser, blæste, (have) blæst

przykłady:

(1.1) Damen, som blæste asken ned over lagkagen, blev flov over svineriet og forlod konditoriet uden indkøb. → Kobieta, która dmuchnęła w popiół, który osiadł na torcie, zawstydziła się tego bałaganu i opuściła ciastkarnię nie dokonawszy zakupu.

składnia:

kolokacje:

(1.2) det blæser

synonimy:

(1.1) puste

(1.2) lufte, storme, vinde

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

blæse på • man kan ikke både blæse og have mel i munden

etymologia:

st.nord. blása

uwagi:

źródła:

blæse (język staroangielski)

warianty:

blase

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płomień

(1.2) pochodnia

odmiana:

(1.1-2) słaba (n-tematyczna);

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blæse	blæsan
dopełniacz	blæsan	blæsena
celownik	blæsan	blæsum
biernik	blæsan	blæsan

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) līeġ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blæsere m

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla średnioang. blase > ang. blaze

uwagi:

źródła: