dżibutyjka

dżibutyjka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌd͡ʒʲibuˈtɨjka], AS: [ǯʹibutyi ̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka miasta Dżibuti (stolicy państwa Dżibuti)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dżibutyjka	dżibutyjki
dopełniacz	dżibutyjki	dżibutyjek
celownik	dżibutyjce	dżibutyjkom
biernik	dżibutyjkę	dżibutyjki
narzędnik	dżibutyjką	dżibutyjkami
miejscownik	dżibutyjce	dżibutyjkach
wołacz	dżibutyjko	dżibutyjki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dżibutka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkanka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dżibutczyk mos, Dżibutyjczyk mos, Dżibuti n, Dżibutyjka ż, Dżibutka ż

forma męska dżibutyjczyk mos

przym. dżibutyjski, dżibucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) ĝibutanino
• hiszpański: (1.1) yibutiana ż
• słowacki: (1.1) Džibuťanka ż

źródła: