destrukcja
destrukcja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niszczenie, zniszczenie, rozpad
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik destrukcja dopełniacz destrukcji celownik destrukcji biernik destrukcję narzędnik destrukcją miejscownik destrukcji wołacz destrukcjo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rozpad
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) autodestrukcja
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. destrukcyjność ż, destruktywność ż
- czas. destruować ndk.
- przym. destrukcyjny, destruktywny
- przysł. destrukcyjnie, destruktywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. destructio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) destruction
- arabski: (1.1) تدمير, قضاء
- białoruski: (1.1) дэструкцыя ż
- czeski: (1.1) destrukce ż
- francuski: (1.1) destruction ż
- hiszpański: (1.1) destrucción ż
- interlingua: (1.1) destruction
- jidysz: (1.1) חורבן m (churbn)
- nowogrecki: (1.1) καταστροφή ż
- pali: (1.1) nāsa m
- portugalski: (1.1) destruição
- rosyjski: (1.1) деструкция ż
- tuvalu: (1.1) fakamalepega, fakaseaiga
- ukraiński: (1.1) деструкція ż
- włoski: (1.1) distruzione ż
- źródła: