Przejdź do zawartości

egzemplarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egzemplarz (język polski)

[edytuj]
siedem egzemplarzy (1.1) książki
wymowa:
IPA: [ɛɡˈzɛ̃mplaʃ], AS: [egzẽmplaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jeden przedmiot z grupy jednorodnych przedmiotów
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikegzemplarzegzemplarze
dopełniaczegzemplarzaegzemplarzy
celownikegzemplarzowiegzemplarzom
biernikegzemplarzegzemplarze
narzędnikegzemplarzemegzemplarzami
miejscownikegzemplarzuegzemplarzach
wołaczegzemplarzuegzemplarze
przykłady:
(1.1) Wszystkie egzemplarze tego czasopisma zostały już sprzedane.
składnia:
(1.1) licz. + egzemplarz • egzemplarz + D.
kolokacje:
(1.1) pierwszy / ostatni egzemplarz
synonimy:
(1.1) sztuka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. exemplum n, egzemplifikacja ż, egzemplum n
przym. egzemplifikacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. exemplum → przykład, kopia, wzór
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=egzemplarz&oldid=8077672”