Przejdź do zawartości

factio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

factio (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) związek, stronnictwo[1]
(1.2) sprzysiężenie, bunt
(1.3) cech woźniców rydwanów
odmiana:
(1.1-3) factiō, ~ōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikfactiōfactiōnēs
dopełniaczfactiōnisfactiōnum
celownikfactiōnīfactiōnibus
biernikfactiōnemfactiōnēs
ablatywfactiōnefactiōnibus
wołaczfactiōfactiōnēs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. factionarius m
przym. factiosus
przysł. factiose
czas. facio
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. facio; źródłosłów dla czes. fakce, franc. faction, hiszp. facción, katal. fakce, port. facção, rum. facțiune, wł. fazione
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 251.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=factio&oldid=6623950”