gofr

gofr (język polski)

gofry (1.1)

gofr (1.1) z dodatkami

wymowa:

IPA: [ɡɔfr̥], AS: [gofr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) kulin. wafel z ciasta naleśnikowego spożywany na ciepło, często z dodatkami; zob. też gofr w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gofr	gofry
dopełniacz	gofra	gofrów
celownik	gofrowi	gofrom
biernik	gofr / gofra	gofry
narzędnik	gofrem	goframi
miejscownik	gofrze	gofrach
wołacz	gofrze	gofry

przykłady:

(1.1) Uwielbiam gofry z bitą śmietaną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gofr z dżemem / owocami / bitą śmietaną / polewą czekoladową • piec / upiec / jeść / zjeść gofra

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gofrownica ż, gofrowanie n

czas. gofrować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. gaufre → „plaster miodu”, „wafel”

uwagi:

• niepoprawna jest forma gofer
• zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waffle
• francuski: (1.1) gaufre ż
• kaszubski: (1.1) wafel m
• luksemburski: (1.1) Eisekuch m
• rosyjski: (1.1) вафля ż
• włoski: (1.1) gaufre ż, cialda ż

źródła: