grat
grat (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) pot. przedmiot niezbyt wartościowy, często stary, zniszczony mebel, sprzęt domowy
- (1.2) pogard. stary, wyeksploatowany, często psujący się pojazd mechaniczny
- (1.3) techn. drobne, ostre pozostałości po obróbce skrawaniem[potrzebne źródło]
- (1.4) daw. gw. więz. graty – narzędzia złodziejskie[1]
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) pogard. człowiek stary, schorowany
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grat graty dopełniacz grata gratów celownik gratowi gratom biernik grat / grata[2][3][4] graty narzędnik gratem gratami miejscownik gracie gratach wołacz gracie graty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grat graty dopełniacz grata gratów celownik gratowi gratom biernik grata graty[4] narzędnik gratem gratami miejscownik gracie gratach wołacz gracie graty
- przykłady:
- (1.1) Wyrzuć te graty i kup jakieś porządne meble.
- (1.2) Ty się tym gratem wybierasz nad morze? Przecież on ci się w połowie drogi rozleci.
- (2.1) Ona tak świetnie wygląda, a ten jej mąż to taki stary grat.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rupieć
- (1.2) gruchot, klekot, rzęch, pudło, wrak, trup, rupieć, pudło
- (1.4) statki[1]
- (2.1) dziad
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. graciarnia ż, gracik mrz
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) junk; (1.2) junker
- duński: (1.2) spand w, vrag n; (2.1) vrag n
- esperanto: (1.1) meblaĉo
- kaszubski: (1.1) rëmòt m
- rosyjski: (1.1) хлам m, барахло n, рухлядь ż; (1.2) колымага ż
- włoski: (1.1) ciabatta ż, ciarpame m, paccottiglia ż; (1.2) bagnarola ż, catorcio m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
- ↑ Hasło „grat” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 191.
- ↑ Hasło „grat” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 302.
- ↑ 4,0 4,1 Hasło „grat” w: Inny słownik języka polskiego PWN, red. Mirosław Bańko, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014, ISBN 978–83–01–17799–7, s. 478.
- ↑
Hasło „grat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
grat (esperanto (morfem))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
grat (język starofryzyjski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) litik
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. *grautaz < praindoeur. *gʰreu̯d-
- uwagi:
- źródła: