Przejdź do zawartości

legendarny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: legendárny

legendarny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌlɛɡɛ̃nˈdarnɨ], AS[legẽndarny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fikcyjny, ale taki, który pochodzi z legend
(1.2) rzeczywisty, ale tak sławny, że krążą o nim legendy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Złota Kamieniczkabogato ozdobiona płaskorzeźbami przedstawiającymi głośne wydarzenia historyczne i legendarne[1].
(1.2) Wracali pamięcią do spotkań z Leopoldem Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów Złego oraz jego żony i kochanki, w tym Bogna, legendarna polska Lolita z łamów Dziennika 1954[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) legendowy
antonimy:
(1.1) historyczny
hiperonimy:
(1.1) fantastyczny
hiponimy:
(1.1) półlegendarny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. legenda ż, legendarność ż
przym. legendowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Mariusz Urbanek, Zły Tyrmand, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.