pannus
pannus (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1-2) pann|us, ~i (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pannus pannī dopełniacz pannī pannōrum celownik pannō pannīs biernik pannum pannōs ablatyw pannō pannīs wołacz panne pannī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pannifex m, pannulus m, pannusculus m
- przym. pannarius, panneus, pannosus, pannuceus
- czas. panno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *peh₂n-; źródłosłów dla ang. pane, franc. pan, galic. pano, hiszp. paño, katal. pany, port. pano, wł. panno
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „pannus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 449.