prynuka
prynuka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. także reg. (Kresy)[1] natarczywe zachęcanie gości do jedzenia i picia
- (1.2) gw. lwow. zachęta
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prynuka prynuki dopełniacz prynuki prynuk celownik prynuce prynukom biernik prynukę prynuki narzędnik prynuką prynukami miejscownik prynuce prynukach wołacz prynuko prynuki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) ukr. прынука[2] → przymuszanie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zachęta
- źródła:
- ↑ Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 50.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, cz. 2, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 101.