torcik

torcik (język polski)

torcik (1.2)

torcik (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈtɔrʲt͡ɕik], AS: [torʹćik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: tort

(1.2) mały tort

(1.3) porcja ciasta tortowego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	torcik	torciki
dopełniacz	torcika / torciku	torcików
celownik	torcikowi	torcikom
biernik	torcik	torciki
narzędnik	torcikiem	torcikami
miejscownik	torciku	torcikach
wołacz	torciku	torciki

przykłady:

(1.2) Proszę zapakować ten czekoladowy torcik za 40 złotych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tort mrz, tortownica ż

przym. tortowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tort + -cik < łac. tortus

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: tort

• esperanto: (1.2) torteto
• słowacki: (1.1) tortička ż; (1.2) tortička ż

źródła: