Karetta

Karetta
	Caretta caretta
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	żółwie
Podrząd	żółwie skrytoszyjne
Rodzina	żółwie morskie
Rodzaj	Caretta
Gatunek	karetta
Synonimy
	Testudo caretta Linnaeus, 1758; Testudo marina Garsault, 1764; Testudo cephalo Schneider, 1783; Testudo nasicornis Lacépède, 1788 (nomen suppressum); Testudo caouana Lacépède, 1788 (nom. subst. pro T. caretta L.); Caretta nasuta Rafinesque, 1814; Caretta atra Merrem, 1820; Testudo corianna Gray, 1831 (ex errore); Chelonia pelasgorum Bory, 1833; Thalassochelys (Halichelys) atra Fitzinger, 1843; Caouana elongata Gray, 1844; Thalassochelys corticata Girard, 1858; Chelonia caretta — Dyce, 1861; Thalassochelys cauana — Boettger, 1880; Thalassochelys caretta — Boulenger, 1886; Thalassochelys cephalo — Barbour & Cole, 1906; Caretta caretta caretta — Mertens & Müller 1928; Caretta gigas Deraniyagala, 1933; Caretta caretta gigas Deraniyagala, 1933;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Karetta (Caretta caretta) – gatunek gada z rodziny żółwi morskich (Cheloniidae), jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Caretta Rafinesque, 1814.

Opis: Głowa pokryta regularnie rozmieszczonymi tarczkami. Szczęki podobne do ptasiego dzioba. Karapaks ma 5 par rogowych tarcz żebrowych (czym różni się od innych gatunków żółwi mających 4 pary). Kończyny przekształcone w płaskie i szerokie wiosła na przednich krawędziach mają po 2 pazury. Karapaks jest w różnych odcieniach brązu a plastron jest żółtawy^[5].

Karetta w akwarium Océanopolis (Brest, Francja)

Rozmiary: Karapaks ma do 120 cm długości^[6]
Masa ciała do ok. 100 kg, ale znane są osobniki o masie około 500 kg^[5].
Pokarm: Głównie ryby i inne małe zwierzęta morskie jak gąbki, meduzy, kraby, małże, kałamarnice i ostrygi. Dzięki potężnym szczękom radzą sobie z twardymi skorupami swoich ofiar. Sporadycznie jedzą glony^[5].
Rozmnażanie: Raz w roku samice wychodzą na ląd, aby złożyć ok. 150 jaj do wykopanych przez siebie dołków^[5]. Inni autorzy twierdzą, iż jaja mogą być składane od 1 do 8 razy w ciągu roku w liczbie około 120 jaj^[7].

Występowanie: Ciepłe morza i oceany, a głównie ciepłe strefy Oceanu Atlantyckiego, Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego. Można je również spotkać w Morzu Śródziemnym, gdzie jako jedyne żółwie morskie rozmnażają się. Żółwie te były spotykane również daleko na północy powyżej 70°N, na Morzu Barentsa. W 1964 roku obserwowano je koło Murmańska^[8].

Przypisy

↑ Caretta caretta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ P. Uetz & J. Hallermann, Genus Caretta, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-25] (ang.).
↑ Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 93–94, DOI: 10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-25] .
↑ Caretta caretta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 91. ISBN 83-214-0464-2.
↑ karetta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-11] .
↑ Robert A. Stebbins: A field guide to western reptiles and amphibians. Boston: Houghton Mifflin, 2003, s. 258. ISBN 0-395-98272-3.
↑ Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Roman G. Khalikov, Ilya S. Darevsky, Sergei A. Ryabov, Andrei Barabanov: The Reptiles of Northern Eurasia: Taxonomic Diversity, Distribution, Conservation Status (Faunistica). Pensoft Pub, s. 16. ISBN 978-954-642-269-9.

Bibliografia

Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Roman G. Khalikov, Ilya S. Darevsky, Sergei A. Ryabov: The Reptiles of Northern Eurasia: Taxonomic Diversity, Distribution, Conservation Status (Faunistica). Sofia: Pensoft Pub, 2006. ISBN 978-954-642-269-9.
Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00957-8.
Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 91. ISBN 83-214-0464-2.

[itis-1] Caretta caretta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[rd-2] P. Uetz & J. Hallermann, Genus Caretta, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-25] (ang.).

[totw-3] Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 93–94, DOI: 10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-25] .

[iucn-4] Caretta caretta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Juszczyk-5] Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 91. ISBN 83-214-0464-2.

[6] karetta, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-11] .

[7] Robert A. Stebbins: A field guide to western reptiles and amphibians. Boston: Houghton Mifflin, 2003, s. 258. ISBN 0-395-98272-3.

[8] Natalia B. Ananjeva, Nikolai L. Orlov, Roman G. Khalikov, Ilya S. Darevsky, Sergei A. Ryabov, Andrei Barabanov: The Reptiles of Northern Eurasia: Taxonomic Diversity, Distribution, Conservation Status (Faunistica). Pensoft Pub, s. 16. ISBN 978-954-642-269-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]