Uszatka kreskowana
Uszatka kreskowana (łac. Nesasio solomonenis) – to średniej wielkości sowa, powszechnie występująca na Wyspach Salomona oraz na Wyspie Bougainville, która jest częścią Papui-Nowej Gwinei. Zasiedla tereny nizinne bądź górzyste lasy, na wysokości około 800 metrów nad poziomem morza.
Cechy rozpoznawcze
Uszatka kreskowana (Nesasio solomonensis)- sowa zamieszkująca zadrzewienia, której długość ciała wynosi około 38 cm. Jej szlara jest rdzawo-rudawa z białym obramowaniem. Wewnętrzna część talerzowo ułożonych piór wokół dzioba jest również koloru białego. Uszatka ma cętkowane brązowe upierzenie wierzchu ciała, a jego spód jest intensywnie brunatno-żółty w czarne pasemka. Ten gatunek jest często mylony z sową jarzębatą, mimo że jest ona nieznacznie mniejsza i bardziej smukła. Wyglądem również przypomina wymarłą już sowicę białolicę. Wydaje odgłosy podobne do ludzkiego pisku. Natężenie jej głosu oraz ton wzrasta, a każdy dźwięk jest powtarzany wielokrotnie w odstępach 10 sekundowych.[1]
Występowanie
Występuje na Wyspie Bougainville w Papui-Nowj Gwinei, Wyspie Choiseul oraz na Santa Isabel, należącej do Wysp Salomona. Osiedla się obszarach nizinnych i zalesionych wzgórzach, najczęściej w lasach pierwotnych, czasem nawet w pobliżu wtórnych oraz na skraju lasów na wysokości co najmniej 2 000 metrów nad poziomem morza.
Zachowanie
Mimo, że zazwyczaj zagnieżdża się w dziuplach oraz pęknięciach drzew, może występować na pokrytych epifitami gałęziach ogromnych drzew figowych (Ficus spp.), zarówno w pierwotnych zalesieniach, jak i w pobliżu ogrodów oraz skrajów lasu.[2]
Status
Uszatka kreskowana żeruje na torbaczach z rodziny pałankowatych, w szczególności na kuskusie pospolitym. Nadmierne odławianie tego gatunku przez ludzi mogą zagrażać uszatce kreskowanej mimo, że jednak pierwszorzędnym powodem wymierania gatunku jest utrata siedlisk spowodowana wyrębem lasów.