Przejdź do zawartości

Coccyzus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Coccyzus[1]
Vieillot, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kukawik namorzynowy (C. minor)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

kukułkowe

Rodzina

kukułkowate

Podrodzina

kukułki

Plemię

Phaenicophaeini

Rodzaj

Coccyzus

Typ nomenklatoryczny

Cuculus americanus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Coccyzusrodzaj ptaków z podrodziny kukułek (Cuculinae) w rodzinie kukułkowatych (Cuculidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[10].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 25–55 cm; masa ciała 42–225 g[10].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Coccyzus: gr. κοκκυζω kokkuzō „kukać”, od κοκκυ kokku „ku ku” (głos kukułki)[11].
  • Saurothera: gr. σαυρος sauros „jaszczurka”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „łowić, polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[12]. Gatunek typowy: Cuculus vetula Linnaeus, 1758.
  • Vetula: epitet gatunkowy Cuculus vetula Linnaeus, 1758; łac. vetula „staruszka”, od vetulus „staruszek”, zdrobnienie od vetus, veteris „stary, antyczny”[13]. Gatunek typowy: Cuculus vetula Linnaeus, 1758.
  • Cureus: gr. κουρευς koureus „nieznany ptak z przerywanym śpiewem”, od κειρω keirō „obciąć, przyciąć”[14]. Gatunek typowy: Cuculus erythropthalma A. Wilson, 1811.
  • Erythrophrys: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; οφρυς ophrus, οφρυος ophruos „brew”[15]. Gatunek typowy: Cuculus carolinensis A. Wilson, 1811 (= Cuculus americanus Linnaeus, 1758).
  • Ptiloleptis: gr. πτιλον ptilon „pióro”; λεπτος leptos „mały, niewielki, delikatny”[16]. Gatunek typowy: Cuculus pluvialis J.F. Gmelin, 1788.
  • Hyetomantis: gr. ὑετομαντις huetomantis, ὑετομαντεως huetomanteōs „przepowiadający deszcz”, od ὑετος huetos „deszcz”; μαντις mantis, μαντεως manteōs „prorok”[17]. Cuculus pluvialis J.F. Gmelin, 1788.
  • Hyetornis: gr. ὑετος huetos „deszcz”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[18]. Gatunek typowy: Cuculus pluvialis J.F. Gmelin, 1788.
  • Nesococcyx: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Wyspa Kokosowa); κοκκυξ kokkux, κοκκυγος kokkugos „kukułka”[19]. Gatunek typowy: Coccyzus ferrugineus Gould, 1843.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[20]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Coccyzus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1817, s. 28. (fr.).
  3. F. Jarocki: Zoologia czyli zwierzętopismo ogólne podług naynowszego systemu ułożone. T. 2: Ptáki. Warszawa: Drukarnia Łątkiewicza, 1821, s. 36. (pol.).
  4. F. Boie. Bemerfungen über species und einige ornithologische familien und sippen. „Isis von Oken”. 24, s. 541, 1831. (niem.). 
  5. W. Swainson. On the natural history and relations of the family of Cuculidce or Cuckoos, with a view to determine the series of their variation. „Magazine of Zoology and Botany”. 1 (5), s. 436, 1837. (ang.). 
  6. Ch.-L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 121, 1854. (łac.). 
  7. J. Cabanis. Zur Ornithologie von Jamaica. Nach Osburn, Sclater und Gosse zusammengestellt. „Journal für Ornithologie”. 10, s. 203, 1862. (niem.). 
  8. P.L. Sclater: Catalogue of a collection of American birds. London: N. Trubner and Co., 1862, s. 321. (ang.).
  9. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 1: Kuckuke und Faulvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1862–1863, s. 79. (niem.).
  10. a b R.B. Payne: Family Cuculidae (Cuckoos). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 595–598. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).
  11. The Key to Scientific Names, Coccyzus [dostęp 2019-11-07].
  12. The Key to Scientific Names, Saurothera [dostęp 2019-11-07].
  13. The Key to Scientific Names, Vetula [dostęp 2019-11-07].
  14. The Key to Scientific Names, Cureus [dostęp 2019-11-07].
  15. The Key to Scientific Names, Erythrophrys [dostęp 2019-11-07].
  16. The Key to Scientific Names, Ptiloleptis [dostęp 2019-11-07].
  17. The Key to Scientific Names, Hyetomantis [dostęp 2019-11-07].
  18. The Key to Scientific Names, Hyetornis [dostęp 2019-11-07].
  19. The Key to Scientific Names, Nesococcyx [dostęp 2019-11-07].
  20. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phaenicophaeini Horsfield, 1822 (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).