Przejdź do zawartości

Cinecittà

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wejście do Cinecitta

Cinecittà Studios ([ineitˈta]; . Miasto Filmowe) – największe europejskie studio filmowo-telewizyjne[1], powstałe w 1937 roku we Włoszech, przy Via Tuscolana(inne języki), na przedmieściach Rzymu.

Do 2006 roku studio wykorzystano do produkcji ponad 3000 filmów i programów telewizyjnych, z których 51 (na 90 nominacji) otrzymało Nagrodę Akademii Filmowej[2].

Obecnie studio zajmuje obszar 40 hektarów gruntów, będąc miejscem pracy dla ok. pięciu tysięcy osób.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Studia zostały zbudowane w epoce faszystowskiej w ramach planu ożywienia włoskiego przemysłu filmowego[3]. W latach 1936-37, a następnie rozwijane do 1943 roku, kiedy to zostały częściowo zniszczone wskutek działań wojennych. W 1945 r. armia USA urządziła na terenie studia tymczasowe schroniska dla kilku tysięcy Żydów, ocalałych z Holocaustu.

Po zakończeniu działań II wojny światowej studio odbudowano w jeszcze większym wymiarze. W 1997 r. Cinecittà Studios było bliskie ogłoszenia bankructwa i zostało sprywatyzowane przez rząd włoski. Kontrolę nad firmą przejęła spółka Diego Della Valle, inwestując 25 milionów euro w modernizację.

Dzieła i autorzy

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie studia tworzyli m.in. tacy reżyserzy jak: Alessandro Blasetti, Roberto Rossellini, Vittorio De Sica, Luchino Visconti, Sergio Leone, Sergio Corbucci i Sergio Sollima. Całą swoją twórczość związał z tym studiem Federico Fellini.

W latach 50. XX w. studio wykorzystywano do produkcji filmów amerykańskich, jak Rzymskie wakacje i Ben Hur w reżyserii Williama Wylera czy Quo vadis w reżyserii Mervyna LeRoya. Od 1964 r. na terenie Cinecitty kręcono filmy z gatunku spaghetti westernów, a w 1991 odbył się tam 36. Konkurs Piosenki Eurowizji.

Ostatnimi, znaczącymi produkcjami, jakie powstały na terenie studia były filmy: Martina Scorsese pt. Gangi Nowego Jorku oraz Mela GibsonaPasja. Również telewizje BBC i HBO kręciły tu zdjęcia do serialu Rzym w latach 2004–2007. W 2008 r. walijski oddział BBC realizował tu ujęcia do serialu sci-fi Doktor Who, do odcinka Ogień z Pompejów z 2008 r.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie „miasteczka filmowego” znajdują się m.in.:

  • 22 hale zdjęciowe, w tym największa w Europie hala do nagrywania z dźwiękiem na potrzeby telewizji,
  • 280 studia produkcyjne i garderoby,
  • 21 charakteryzatorni
  • 82 warsztaty rzemieślnicze i magazyny rekwizytów
  • 7 hal dźwiękowych do nagrywania dubbingu.

Na terenie Cinecitty znajdują się zachowane i gotowe do ponownego użycia dekoracje, będące kopiami ciągów ulic Nowego Jorku, starożytnego Rzymu z fragmentami Koloseum, wierne kopie setek metrów ulic Paryża, klasztor z filmu Imię róży, pałac cesarza Chin, kompletne wnętrza okrętów podwodnych, kopalń, stacji kolejowych i rzymskiego metra oraz baśniowe scenerie użyte do produkcji filmu o Przygodach Barona Munchausena w reżyserii Terry’ego Gilliama. Można tam też znaleźć także arkę Noego, odwzorowaną na potrzeby filmowe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mattia Pasquini, Cinecittà, c'è l'accordo per espandere gli Studios italiani [online], Ciak Magazine, 30 grudnia 2021 [dostęp 2024-09-06] (wł.).
  2. 12_ i Film girati a Cinecitta' dal 1937 al 1978 - Enciclopedia del Cinema Italiano [online], web.archive.org, 28 lipca 2020 [dostęp 2024-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-28].
  3. Steven Ricci, Cinema and Fascism: Italian Film and Society, 1922–1943, University of California Press, 1 lutego 2008, ISBN 978-0-520-94128-1 [dostęp 2021-07-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]