Przejdź do zawartości

Gary Stevens (ur. 1963)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gary Stevens
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Michael Gary Stevens

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1963
Barrow-in-Furness

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1988 Everton F.C. 208 (8)
1988–1994 Rangers F.C. 187 (8)
1994–1998 Tranmere Rovers 126 (2)
W sumie: 521 (18)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1992  Anglia 46 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michael Gary Stevens (ur. 27 marca 1963 w Barrow-in-Furness) – angielski piłkarz grający na pozycji prawego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Stevens rozpoczął w Liverpoolu, w tamtejszym klubie Everton F.C. W 1981 roku został włączony do składu pierwszej drużyny, prowadzonej wówczas przez menedżera Howarda Kendalla. 10 października tamtego roku zadebiutował w Division One, w zremisowanym 1:1 domowym spotkaniu z West Ham United. Już w sezonie 1982/1983 stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, a w 1984 roku dotarł z Evertonem zarówno do finału Pucharu Ligi Angielskiej (porażka w powtórce 0:1 z Liverpoolem), a także do finału Pucharu Anglii (2:0 z Watfordem). W sezonie 1984/1985 sięgnął z Evertonem po pierwsze od 15 lat mistrzostwo Anglii oraz ponownie wystąpił w finale FA Cup (0:1 z Manchesterem United). W tym samym sezonie zdobył też jedyne dla „The Toffies” europejskie trofeum - Puchar Zdobywców Pucharów (3:1 w finale z Rapidem Wiedeń). W 1986 roku był bliski obrony mistrzostwa Anglii, jednak to odwieczny rywal Evertonu, Liverpool sięgnął po tytuł mistrzowski. Jednak w sezonie 1986/1987 Gary po raz drugi i ostatni został mistrzem angielskiej Division One. W 1988 roku odszedł z klubu, dla którego rozegrał 208 meczów i zdobył 8 goli.

19 lipca 1988 roku Stevens podpisał kontrakt ze szkockim Rangers F.C., a kwota transferu wyniosła milion funtów. Tam stworzył linię obrony z Terrym Butcherem oraz Richardem Goughem. W Scottish Premier League zadebiutował 13 października w zwycięskim 2:0 meczu z Hamilton Academical F.C. Już w 1989 roku wywalczył z Rangersami swoje pierwsze mistrzostwo Szkocji, a także zdobył Puchar Ligi Szkockiej. W latach 19901994 aż pięciokrotnie z rzędu klub z Glasgow zostawał mistrzem kraju. W latach 1992 i 1993 Stevens zdobywał Puchar Szkocji. W 1991, 1993 i 1994 wywalczył kolejne puchary ligi. W Rangersach grał do końca sezonu 1993/1994, a łącznie dla tego klubu rozegrał 187 meczów i strzelił 8 bramek.

Latem 1994 roku Stevens powrócił do Anglii i za 300 tysięcy funtów przeszedł do Tranmere Rovers, grającego w Division One. W jego barwach swój pierwszy mecz rozegrał 24 września przeciwko Sunderlandowi. W 1995 roku dotarł z Tranmere do fazy play-off, jednak zespół odpadł w półfinale z Reading F.C. W kolejnych sezonach Gary nie osiągnął większych sukcesów, a w 1998 roku zakończył piłkarską karierę w wieku 35 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1981/82 Everton F.C. Anglia  Division One 19 1
1982/83 Everton F.C. Anglia  Division One 28 0
1983/84 Everton F.C. Anglia  Division One 27 1
1984/85 Everton F.C. Anglia  Division One 37 3
1985/86 Everton F.C. Anglia  Division One 41 1
1986/87 Everton F.C. Anglia  Division One 25 2
1987/88 Everton F.C. Anglia  Division One 31 0
1988/89 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 35 1
1989/90 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 35 1
1990/91 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 36 4
1991/92 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 43 2
1992/93 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 9 0
1993/94 Rangers F.C. Szkocja  Premier League 29 0
1994/95 Tranmere Rovers Anglia  Division One 37 1
1995/96 Tranmere Rovers Anglia  Division One 34 0
1996/97 Tranmere Rovers Anglia  Division One 31 0
1997/98 Tranmere Rovers Anglia  Division One 25 1

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Anglii Stevens zadebiutował za selekcjonerskiej kadencji Bobby’ego Robsona, 6 czerwca 1985 w przegranym 2:1 towarzyskim meczu w Włochami. W 1986 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Tam był podstawowym zawodnikiem zespołu i wystąpił w pięciu meczach swojej drużyny: z Portugalią (0:1), z Marokiem (0:0), z Polską (3:0), w 1/8 finału z Paragwajem i ćwierćfinale z Argentyną.

Natomiast w 1988 roku na Euro 88 w RFN Stevens zaliczył trzy mecze: z Irlandią (0:1), z Holandią (1:3) i ze Związkiem Radzieckim (1:3). W 1990 roku zaliczył swój drugi mundial. Na boiskach Włoch zajął z Anglią 4. miejsce, a jego dorobek to dwa mecze: z Irlandią (1:1) i o 3. miejsce z Włochami (1:2). Ostatni mecz w kadrze narodowej Stevens rozegrał w czerwcu 1992 przeciwko Finlandii (2:1). Łącznie wystąpił w niej 46 razy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]