Odgrywana przez niego nieprzerwanie od 1997 postać w wrestlingu początkowo była niezrównoważona psychicznie, niema i nosiła maskę zakrywającą blizny i zniekształcenia, które rzekomo miał od czasu pożaru, w którym zginęli jego rodzice. Z czasem Kane zaczął mówić normalnie, okazało się, że na jego twarzy nie ma śladów obrażeń, a jego choroby psychicznie stopniowo zanikały. W fabule był też bratem przyrodnim The Undertakera. W organizacji wrestlingu WWE jedenaście razy zdobył mistrzostwo drużynowe i dwukrotnie światowe.
Jego trenerem był Dean Malenko. Debiutował jako wrestler 18 czerwca 1992[5] pod pseudonimem Angus King w Hannibal w stanie Missouri, w należącej do jego przyjaciela z dzieciństwa organizacji Central States Wrestling Association (CSWA). Niedługo po swoim debiucie dołączył do organizacji United Wrestling Association (USWA). Walczył w niej przez kilka lat wcielając się w różne postacie, między innymi w stwora o imieniu Christmas Creature (z ang. świąteczny stwór), który wyglądał jak choinka[4]. Walczył też przez krótki okres w japońskiej organizacji Pro Wrestling Fujiwara Gumi pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem, Glenn Jacobs. Stoczył jeden pojedynek w World Championship Wrestling (WCW) jako Bruiser Mastino w 1993. Został wtedy pokonany przez Stinga[3].
World Wrestling Federation / Entertainment (1993, od 1995)
W 1997, po gali Wrestlemania XIII, managerPaul Bearer chciał odnowić swój sojusz z The Undertakerem. W tym celu ogłosił, że odnalazł jego dawno zaginionego brata, który przeżył pożar, w którym zginęli rodzice Undertakera. Undertaker odpowiedział, że to niemożliwe, bo jego brat, Kane, był piromanem[3]. 5 października[8] na gali Badd Blood: In Your House Glenn Jacobs debiutował ze swoim najpopularniejszym i najdłużej odgrywanym gimmickiem. To właśnie on wcielił się w zaginionego brata Undertakera. Tego dnia przeszkodził Undertakerowi w walce typu Hell in a Cell, mającej wyłonić głównego pretendenta do mistrzostwa WWF Heavyweight Championship. Wyrwał drzwi klatki i wykonał na Undertakerze manewr Tombstone Piledriver, dzięki czemu walkę wygrał Shawn Michaels[3]. Przez kolejne miesiące od swojego debiutu Kane terroryzował WWF[3]. Najpierw pokonał Mankinda 9 listopada na gali Survivor Series[8], a potem atakował różnych wrestlerów w różnych przypadkowych sytuacjach bez przyczyny. Jego ofiarami byli między innymi Ahmed Johnson, The Hardy Boyz, Flash Funk, Crush i Cactus Jack[8].
Kane nosił czarno-czerwony strój zakrywający całe jego ciało i twarz. Strój, a w szczególności maska, miał zakrywać jego liczne blizny i zniekształcenia spowodowane oparzeniami. Był niemy[3][4]. Wraz z rozwojem fabuły, okazało się, że Kane był bratem przyrodnim Undertakera i rodzonym synem Paula Bearera. Kane’a początkowo oskarżano o podpalenie domu, w którym zginęli rodzice Undertakera, ale w październiku 1998 Undertaker przyznał się do podłożenia ognia.
Undertaker zdecydowanie odmawiał walki ze swoim bratem[3]. Zmienił jednak zdanie po incydencie, który miał miejsce na gali Royal Rumble z 18 stycznia 1998[8]. Kane interweniował w jego walkę typu Casket match o pas WWF Championship przeciwko Shawnowi Michaelsowi. Kane zamknął Undertakera w trumnie i podpalił ją. Gdy jednak trumna została później otwarta, nikogo w środku nie było[3]. Bracia w końcu zmierzyli się 29 marca na gali WrestleMania XIV. Undertaker wykonał na Kanie Tombstone Piledriver trzy razy, przypiął go i wygrał walkę[8]. Bracia kontynuowali swoją rywalizację przez kolejny miesiąc. Undertaker pokonał Kane’a ponownie w walce typu Inferno match 26 kwietnia na gali Unforgiven: In Your House[8]. W ich walkę interweniował Vader, co zaowocowało krótką rywalizacją[3]. Kane pokonał Vadera 31 maja na gali In Your House: Over the Edge. 28 czerwca na gali King of the Ring pokonał mistrza Stone Colda Steve’a Austina w walce o pas WWF Championship. Była to walka typu First Blood match, więc Kane’owi zwycięstwo ułatwił strój, który zakrywał całe jego ciało. Austin odzyskał jednak tytuł w pojedynku rewanżowym następnego dnia, w odcinku Raw. W międzyczasie Kane utworzył tag team z Mankindem. Razem 13 lipca pokonali The New Age Outlaws w walce o mistrzostwo drużynowe World Tag Team Championship. 26 lipca na gali Fully Loaded stracili tytuły w walce przeciwko The Undertakerowi i Steve’owi Austinowi. Panowanie nowych mistrzów zakończyło się 10 sierpnia w odcinku Raw Is War, po pojedynku czterech tag teamów, w którym Kane i Mankind pokonali The New Age Outlaws, Rocka i Owena Harta oraz Austina i Undertakera. 30 sierpnia Kane i Mankind mieli bronić tytułów na gali SummerSlam, jednak Kane nie pojawił się i Mankind przegrał pasy w walce przeciwko The New Age Outlaws. Po tej zdradzie Kane stworzył tag teamThe Brothers of Destruction z Undertakerem[8]. Początkowo celem tag teamu była ochrona właściciela WWF, Mr. McMahona[3]. 27 września na gali Breakdown Austin bronił mistrzostwa WWF w walce typu Triple Threat, w której brali też udział Kane i The Undertaker. Jego przeciwnicy przypięli go jednocześnie, w związku z czym tytuł został zwakowany, a Kane i Undertaker walczyli o niego 18 października na gali Judgment Day[10]. Sędzią w tej walce był Stone Cold. Starcie zakończyło się bez rozstrzygnięcia, gdyż Austin zaatakował obu zawodników[11]. Po tych wydarzeniach Undertaker zdecydował się zerwać tag team i odnowić swój sojusz z Paulem Bearerem. 15 listopada na gali Survivor Series Kane został pokonany przez Undertakera w pierwszej rundzie turnieju o wciąż zwakowany tytuł WWF[3]. Na gali Rock Bottom: In Your House interweniował w walkę Undertakera, przez co Undertaker przegrał ze Stone Cold Steve’em Austinem pojedynek typu Buried Alive match. W końcu Kane został powstrzymany i umieszczony w zakładzie psychiatrycznym[11].
Po krótkiej rywalizacji Kane’a z Big Showem i Kurtem Angle w 2002, odbył się pierwszy w historii WWE Draft. The Brothers of Destruction zostali rozdzieleni, a Kane przydzielony do Raw. Rywalizował z drużyną New World Order (nWo) i został jeszcze bardziej uczłowieczony. Zaczął mówić bez wspomagaczy i nazywał swoich fanów Kanenites. W kwietniu Kane naciągnął sobie biceps. Aby wyjaśnić jego nieobecność, WWF wyemitowało segment, w którym nWo atakuje Kane’a, a X-Pac zdejmuje mu maskę i uderza jego głowę stalowym krzesłem. Widownia jednak nie zobaczyła twarzy Kane’a. W sierpniu Kane powrócił z maską zakrywającą tylko pół twarzy i utworzył tag team z The Hurricane’em[3]. Razem 23 września pokonali Christiana i Lance’a Storma w walce o mistrzostwo drużynowe World Tag Team Championship, a 30 września Kane pokonał Chrisa Jericho w walce o mistrzostwo Intercontinental[3].
7 października 2002 Kane w pojedynkę obronił mistrzostwo drużynowe w walce typu Fatal 4-wayTables, Ladders and Chairs match przeciwko drużynom Christiana i Chrisa Jericho, RVD i Jeffa Hardy oraz Bubby i Spike’a Dudleyów[8]. Walka ta została wybrana przez fanów najlepszą walką w WWE w 2002[3]. Moment triumfu Kane’a zrujnował jednak Triple H, który oskarżył go o zamordowanie swojej byłej dziewczyny, Katie Vick. 14 października Kane oświadczył, że jego dziewczyna zginęła w wypadku drogowym. Kane miał prowadzić samochód pod wpływem alkoholu i niechcący spowodować wypadek, kiedy Katie Vick była jego pasażerem[12]. W tym samym odcinku Chris Jericho i Christian pokonali Kane’a i Hurricane’a w walce o World Tag Team Championship, a 20 października[8] na No Mercy Triple H pokonał Kane’a w walce o WWE Intercontinental Championship[3] dzięki interwencji Rica Flaira i użyciu młota kowalskiego[8]. 21 października Triple H oskarżył Kane’a nie tylko o morderstwo, ale też nekrofilię i pokazał publiczności nagranie, na którym Triple H przebrany za Kane’a udaje, że gwałci manekina przedstawiającego Katie Vick i leżącego w trumnie. Kane w odwecie zaatakował Triple H-a i zamknął go w bagażniku samochodu[12]. Wątek Katie Vick został szybko zakończony z powodu negatywnego odbioru fanów[3]. Kane odegrał się na swoim rywalu, pokonując go w walce typu Casket match 28 października w odcinku Raw. Mistrzostwo nie było jednak stawką w tym starciu[8].
W 2003 Kane utworzył tag team z Robem Van Damem. 31 marca w odcinku Raw razem pokonali drużynę Chiefa Morley i Lance’a Storma oraz The Dudley Boyz i wygrali mistrzostwo drużynowe World Tag Team Championship. Posiadali je do 15 czerwca, kiedy to na gali Bad Blood przegrali tytuły w pojedynku przeciwko La Resistance. Po walce Kane dostał od zarządu WWE wybór – albo dołączy do stajniThe Evolution albo zmierzy się w pojedynku z Triple H-em. Jeśli wybierze tę drugą opcję, może wygrać mistrzostwo World Heavyweight, ale jeśli przegra, będzie musiał zdjąć maskę przed publicznością i kamerami. Kane wybrał drugą opcję, zmierzył się z Triple H-em 16 czerwca w odcinku Raw i przegrał, więc zgodnie z postanowieniami zakładu zdjął maskę i pokazał swoją twarz[8]. Okazało się, że twarz Kane’a nie jest zniekształcona, ani pokryta bliznami. Zostało wyjaśnione, że pożar nie pozostawił na Kanie blizn cielesnych, tylko psychiczne[13]. Odsłonięcie twarzy źle wpłynęło na Kane’a. Stał się bardziej agresywny i często atakował ludzi bez powodu. Skrzywdził między innymi managerów generalnych, Erica Bischoffa i Steve’a Austina, komentatora Jima Rossa, a także członka zarządu Lindę McMahon. Został za to ukarany aresztem domowym, ale Eric Bishoff pozwolił mu dalej występować w WWF, ponieważ potrzebował pomocy Kane’a w swojej rywalizacji z Shane’em McMahonem. 24 sierpnia na gali Summerslam Kane pokonał swojego byłego partnera, Roba Van Dama. W trakcie walki wykonał na przeciwniku manewr Tombstone Piledriver na schodach przy ringu. 21 września pokonał Shane’a w walce typu Last Man Standing match na gali Unforgiven, a 16 listopada na Survivor Series pokonał Shane’a w walce typu Ambulance match i pomógł Vince’owi McMahonowi pokonać The Undertakera w walce typu Buried Alive match.
25 stycznia 2004 Kane brał udział w bitwie na Royal Rumble, ale tajemnicze nagranie na TitanTronie rozkojarzyło go[8] i chwilę później został wyeliminowany przez Bookera T[14]. Nagranie, za które odpowiadał Undertaker, straszyło Kane’a jeszcze przez kilka miesięcy, aż do 14 marca, kiedy to na gali Wrestlemania XX Undertaker powrócił ze swoim klasycznym gimmickiem i pokonał Kane’a w pojedynku[8].
19 kwietnia 2004 Kane wciągnął Litę na ring w czasie walki i wyrażał zafascynowanie nią, ale Matt Hardy powstrzymał go, zanim zdążył cokolwiek zrobić. Przez kolejne tygodnie Kane prześladował i napastował Litę oraz rywalizował z Mattem Hardy. 3 maja Kane zaciągnął Litę na zaplecze. Gdy Matt Hardy ją odnalazł, Kane’a już przy niej nie było (co może sugerować, że Lita została zgwałcona). 17 maja Kane pomógł Licie wygrać pojedynek z Trish Stratus, strasząc i rozpraszając Trish przy pomocy TitanTronu. Następnie pobił Matta Hardy’ego i zmusił Litę do odpowiedzenia tak na nieznane widowni pytanie. 7 czerwca Kane powiedział Licie, że skłamał mówiąc, że to już koniec jej zobowiązań wobec niego. 14 czerwca oświadczono, że Lita jest w ciąży. Matt Hardy był przekonany, że będzie ojcem i 21 czerwca oświadczył się Licie, ale wtedy Kane ujawnił, że to on zaciążył Litę. 28 czerwca Kane walczył przeciwko Chrisowi Benoit o pas World Heavyweight Champion. Lita udawała, że wspiera Kane i wykorzystując jego nieuwagę kopnęła go między nogi, przyczyniając się do wygranej Benoit. Kane chciał wykonać Chokeslam na Licie, ale opamiętał się. 15 sierpnia na gali Summerslam pokonał Matta Hardy’ego w walce, w której przedmiotem zakładu było małżeństwo z Litą. Ślub odbył się 23 sierpnia w ringu. Lita odmówiła założenia białej sukni ślubnej, ofiarowanej jej przez Kane’a, i przyszła na swój ślub w czarnej sukni, co zdenerwowało pana młodego. Matt Hardy przerwał ceremonię i uratował Litę, ale ściana ognia powstrzymała go przed ucieczką i został zaatakowany przez Kane’a atakiem Chokeslam. Mimo to, Lita towarzyszyła Kane’owi w ringu w czasie jego pojedynków. 13 września Kane toczył przeciwko Gene’owi Snitsky walkę typu No Disqualification. W czasie pojedynku kłócił się z towarzyszącą mu Litą, co Snitsky wykorzystał atakując Kane’a od tyłu krzesłem. Zaatakowany Kane niechcący uderzył Litę i spowodował poronienie. Od tej pory Kane rywalizował ze Snitskym.
Wkrótce Lita zaczęła chętniej towarzyszyć Kane’owi jako partnerka i manager. Zwróciła się jednak przeciwko niemu w finale turnieju Gold Rush 16 maja 2005 i pomogła wygrać walkę Edge’owi. Od tego momentu Kane był przedstawiany jako postać cierpiąca na zaburzenia depresyjne i rywalizował z Edgem oraz Litą, którzy często szydzili z niego. 20 czerwca Kane zniszczył ich wesele. 27 czerwca ścigał ich po zapleczu i zaatakował Litę chwytem duszącym w garderobie. Rywalizacja zakończyła się 25 lipca w odcinku Raw. Edge, któremu towarzyszyła Lita, pokonał Kane’a w walce typu Stretcher match, ale później tego samego wieczoru, Matt Hardy pobił Edge’a, a Kane powalił Litę atakiem Tombstone Piledriver i zamknął ją w ambulansie, którym następnie odjechał.
3 kwietnia 2006 tag teamThe Spirit Squad (Kenny i Mikey) pokonał Kane’a i Big Showa w walce o World Tag Team Championship. Wkrótce Kane zaczął słyszeć głosy, które powtarzały słowa dziewiętnasty maja. Doprowadzało to Kane’a do psychotycznego szaleństwa, w wyniku którego atakował nawet swoich sojuszników, takich jak Big Show. Obaj zmierzyli się na gali Backlash. Kane nie mógł się skupić z powodu słyszanych głosów, a Big Show uderzył go krzesłem, w związku z czym pojedynek został uznany za nierozstrzygnięty. 22 maja Kane oświadczył, że przestał słyszeć głosy i nigdy wcześniej nie był szczęśliwszy. Wtedy jednak na TitanTronie ukazała się jego stara maska w płomieniach i napis to jeszcze nie koniec. Wkrótce Kane’a zaczął prześladować jego sobowtór, zwany fałszywym Kane’em[8] (w tę rolę wcielił się Luke Gallows[15]). Kane rywalizował ze swoim sobowtórem i 25 czerwca na gali Vengeance został przez niego pokonany. Rywalizacja zakończyła się 26 czerwca. Randy Orton pokonał wtedy Kane’a, dzięki interwencji fałszywego Kane’a. Później tego samego wieczoru Kane wykonał na swoim sobowtórze Chokeslam, wyniósł go na zaplecze, zdjął mu maskę i wypchnął go za drzwi[8]. Dzień 19 maja okazał się rocznicą pożaru, w którym zginęła rodzina Kane’a. Wątek z głosami był lokowaniem produktu i miał na celu promocję filmu Oczy zła - horroru, w którym Kane zagrał główny czarny charakter[16].
15 grudnia 2008 podejrzewał, że Kelly Kelly z nim flirtuje i zamknął ją w garderobie domagając się wyjaśnień. Kelly powiedziała Kane’owi coś, w związku z czym później Kane pobił The Miza. Kelly przyznała, że okłamała Kane’a, aby zemścić się na Mizie. W akcie odwetu Kane zobowiązał się zniszczyćRandy’ego Ortona, który był prawdziwym obiektem zainteresowania Kelly Kelly, pomimo deklaracji, że Kelly nic dla niego nie znaczy. 12 stycznia 2009 Orton pokonał Kane’a w odcinku Raw.
Od 2013 do 2014 występował bez maski i w garniturze i odgrywał rolę pracownika reprezentującego The Authority (w kayfabe organ zarządczy WWE). Po 2013 jego rola w organizacji uległa marginalizacji. Był częścią różnych wątków fabularnych, rywalizacji i ważniejszych bitew (takich jak Royal Rumble i André the Giant Memorial Battle Royal), ale już nie był jedną z głównych gwiazd, ani nie posiadał pasa mistrzowskiego[8]. W 2018 kandydował na urząd burmistrza Hrabstwa Knox w Tennessee, jednak 7 czerwca 2018 zapowiedział, że nawet jeśli zostanie wybrany na ten urząd, nie wyklucza okazjonalnych występów w WWE[17].
Glenn Jacobs przemawiający 29 lipca 2017 na libertariańskim krajowym konwencie Young Americans for Liberty w hotelu Sheraton Reston Hotel w Reston w stanie Wirginia
Uważa libertarianizm za rzeczywiste odzwierciedlenie American dream. W 2014 w wywiadzie dla Fox Business zasugerował, że jest centrystą. Powiedział, że zgadza się z lewicowymi poglądami na wolność jednostki i prawicowymi poglądami na wolność ekonomiczną, ale odrzuca tendencje tworzenia dużego rządu charakterystyczne dla obu stron politycznego spektrum[20]. Jest zwolennikiem niskich podatków i niewielkiej ingerencji państwa w gospodarkę. System wolnej przedsiębiorczości nazwał największą maszyną do tworzenia bogactwa, jaką widział świat i uważa, że nadmierne regulacje okaleczają ten system[2].
Był zaangażowany w projekt Free State Project, którego celem było przesiedlenie libertarian do mniej zaludnionego stanu w celu zwiększenia szans libertarian w wyborach[4]. W 2008 wspierał publicznie Rona Paula w wyborach prezydenckich[20]. W maju 2017 wspierał Randa Paula w wyborach do Senatu[19]. Okazjonalnie pisał na tematy polityczne na blogu The Adventure’s Of Citizen X[4].
1 maja 2018 wygrał prawybory Partii Republikańskiej wyłaniające kandydata na burmistrza Hrabstwa Knox w Tennessee. Zdobył 14 633 głosów, czyli 36,08% wszystkich głosów. Jego główny kontrkandydat, Brad Anders, zdobył o 17 głosów mniej. Głównym przeciwnikiem Glenna Jacobsa w wyborach na burmistrza była Linda Haney z Partii Demokratycznej[21]. W zbiórce pieniędzy na kampanię wyborczą Jacobsa pomagali wrestlerzy Ric Flair, The Undertaker, Mick Foley, Chris Jericho, Daniel Bryan, Big Show, Arn Anderson i Ricky Morton[19]. Na swojej stronie internetowej Jacobs streścił swój program polityczny w siedmiu punktach. Zobowiązał się utrzymywać niskie podatki, skoncentrować się na jakości edukacji, kontynuować przyciąganie nowych miejsc pracy do hrabstwa, usprawnić drogi i infrastrukturę, zagwarantować pełną i absolutną przejrzystość rządu, pracować nad stworzeniem bezpieczniejszej społeczności, a także odchudzić administrację[22]. 3 sierpnia po przeliczeniu głosów ogłoszono, że Glenn Jacobs wygrał wybory zdobywając około 2/3 wszystkich głosów. To czyni go drugim po Jessem Venturze zawodnikiem WWE, który został wybrany na urząd publiczny[23].
Służył w radzie doradczej przy Szpitalu Dziecięcym East Tennessee, a także w zarządzie organizacji non-profit Halls / Powell Boys and Girls Club. Posiada własną firmę ubezpieczeniową Jacobs Insurance Associates, która brała udział w krajowej akcji przeciwko nękaniu, Kindness Revolution. Ma też własną organizację non-profit, Kane’s Crusaders, która zajmuje się opieką nad nastoletnimi osobami z chorobami przewlekłymi we wschodniej części stanu Tennessee[2].
Jego ojciec służył w wojsku przez 20 lat. Był lotnikiem United States Air Force. Brał udział w operacjach wojskowych na Wojnie koreańskiej i na Wojnie wietnamskiej. Matka Glenna Jacobsa opiekowała się domem i zajmowała się wychowywaniem dzieci. Siostra Glenna Jacobsa pracowała w NASA jako naukowiec od technologii rakietowych. Brat Glenna Jacobsa specjalizował się w naprawach[2].
W 1995 poznał swoją przyszłą żonę[2], Crystal Maurisą Goins[24]. Przed poznaniem Jacobsa, Goins była samotną matką wychowującą dwie córki, miała trzy prace i uczyła się w celu zyskania średniego wykształcenia[2]. 23 sierpnia 1995 Goins i Jacobs wzięli ślub[24]. Razem prowadzą agencję ubezpieczeniową w Knoxville w Tennessee[19]. Devan i Arista, rodzone córki Crystal Goins będące też adoptowanymi córkami Glenna Jacobsa, posiadają stopnie naukowe Bachelor of Science z pielęgniarstwa. W 2018 Devan studiowała aby zostać asystentką lekarza, a Arista studiowała, by uzyskać stopień Master of Business Administration z administracji opieki zdrowotnej. Glenn Jacobs ma także wnuka i wnuczkę[2].
↑AxelA.SaalbachAxelA., Kane [online], Wrestlingdata [dostęp 2018-06-14](ang.).
↑ abcdefghiGlennG.JacobsGlennG., Glenn's Story [online], Glenn Jacobs for Knox County Mayor [dostęp 2018-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-25](ang.).
↑GlennG.JacobsGlennG., 7 Issues that Matter to Knox County [online], Glenn Jacobs for Knox County Mayor [dostęp 2018-06-23](ang.).strona główna serwisu
