Przejdź do zawartości

Daniel Bertoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Bertoni
Ilustracja
Daniel Bertoni (1978)
Pełne imię i nazwisko

Daniel Ricardo Bertoni

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1955
Bahía Blanca

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1972 Quilmes 30 (13)
1973–1977 Independiente 179 (79)
1978–1980 Sevilla FC 57 (24)
1981–1984 AC Fiorentina 97 (27)
1984–1986 SSC Napoli 63 (14)
1986–1987 Udinese Calcio 20 (1)
W sumie: 446 (158)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1974–1982  Argentyna 31 (12)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Daniel Ricardo Bertoni (ur. 14 marca 1955 w Bahía Blanca) – piłkarz argentyński grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Bertoni jest wychowankiem Quilmes Atlético Club. To w jego barwach zadebiutował w 1971 roku w drugiej lidze argentyńskiej mając zaledwie 16 lat. W 1973 roku Bertoni przeniósł się do innego klubu ze stolicy, Independiente. Od razu zaczął grać w podstawowym składzie i jeszcze w tym samym roku wywalczył Copa Libertadores (wystąpił w obu meczach z CSD Colo-Colo). Niedługo potem zdobył kolejne trofeum – Puchar Interkontynentalny, w którym to Independiente pokonało 1:0 Juventus Turyn. Rok później w Bertoni znów wystąpił w finale Pucharu Wyzwolicieli, a Independiente tym razem okazało się lepsze od São Paulo FC. W 1975 klub po raz trzeci z rzędu powtórzył ten sukces pokonując Unión Española. Od tego czasu Bertoni nie osiągał już sukcesów z Independiente na arenie międzynarodowej, ale na krajowej, gdy w latach 1977 i 1978 wywalczył z nim mistrzostwo fazy Nacional.

Latem 1978 Bertoni opuścił ojczyznę i wyjechał do Europy. Jego pierwszym klubem na tym kontynencie była hiszpańska Sevilla FC. Pierwszy sezon miał mniej udany, gdy zdobył tylko 8 goli w lidze, a z Sevillą zajął 11. pozycję, ale w kolejnym zagrał już dużo lepiej zdobywając 16 bramek i zostając najlepszym strzelcem zespołu, który zakończył na 8. miejscu w tabeli.

W 1980 roku Bertoni wyjechał do Włoch. Przez pierwsze 4 sezony grywał we Fiorentinie. W 1982 roku osiągnął z nią wicemistrzostwo Włoch (zdobył 9 goli), ale z czasem tracil miejsce w składzie i w swoich dwóch ostatnich sezonach w klubie z Florencji opuścił prawie 30 ligowych spotkań, a w ostatnim (1983/1984) zajął z nim 3. miejsce. W 1984 roku Bertoni przeszedł do SSC Napoli, gdzie w linii ataku grał ze swoim rodakiem, Diego Maradoną, jednak z klubem nie osiągnął większych sukcesów. W sezonie 1986/1987 Daniel grał w Udinese Calcio, w którym zdobył zaledwie jednego gola i spadł z nim do Serie B. Po tamtym sezonie zakończył piłkarską karierę w wieku 32 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1971 Quilmes Atlético Club Argentyna  Primera B Nacional Argentina ? ?
1972 Quilmes Atlético Club Argentyna  Primera B Nacional Argentina ? ?
1973 Independiente Argentyna  Primera División 35 8
1974 Independiente Argentyna  Primera División 35 17
1975 Independiente Argentyna  Primera División 33 11
1976 Independiente Argentyna  Primera División 42 21
1977 Independiente Argentyna  Primera División 34 22
1978 Independiente Argentyna  Primera División 17 6
1978/79 Sevilla FC Hiszpania  Primera División 25 8
1979/80 Sevilla FC Hiszpania  Primera División 32 16
1980/81 AC Fiorentina Włochy  Serie A 25 4
1981/82 AC Fiorentina Włochy  Serie A 30 9
1982/83 AC Fiorentina Włochy  Serie A 16 4
1983/84 AC Fiorentina Włochy  Serie A 26 10
1984/85 SSC Napoli Włochy  Serie A 27 11
1985/86 SSC Napoli Włochy  Serie A 26 3
1986/87 Udinese Calcio Włochy  Serie A 20 1

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Argentyny Bertoni zadebiutował w 1974 roku. W 1978 roku został powołany przez selekcjonera Césara Luisa Menottiego do kadry na Mistrzostwa Świata, których gospodarzem była Argentyna. Tam występował w podstawowym składzie w ataku u boku Mario Kempesa oraz Leopoldo Luque. Już w pierwszym meczu przeciwko Węgrom zdobył zwycięskiego gola, ustalającego wynik meczu na 2:1.Grał we wszystkich meczach, także w finałowym z Holandią, gdy w 116. minucie pokonał Jana Jongbloeda i Argentyna wygrywając 3:1 została mistrzem świata.

W 1982 roku Bertoni ponownie znalazł się w kadrze "Albicelestes" na mistrzostwa świata, tym razem był to mundial w Hiszpanii. Tam podobnie jak 4 lata wcześniej był podstawowym zawodnikiem kadry i grał we wszystkich meczach, jednak Argentyna nie obroniła mistrzostwa i odpadła już w drugiej rundzie przegrywając 1:2 z Włochami oraz 1:3 z Brazylią. Podobnie jak na mundialu w Argentynie tak i tu zdobył 2 gole, oba w grupowych meczach: z Węgrami (4:1) oraz Salwadorem (2:0). Po tym turnieju Bertoni zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze przez 8 lat wystąpił łącznie w 31 meczach i zdobył w nich 12 goli.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Independiente

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Argentyna

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]