Przejdź do zawartości

Ensign Records

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ensign Records
Logo
Holding

Warner Music Group

Rok powstania

1976

Założyciel

Nigel Grainge, Chris Hill[1]

Dystrybucja

Parlophone Label Group

Gatunki

pop

Siedziba

3 Monmouth Place, Londyn W2 5SH

Kraj pochodzenia

 Wielka Brytania

Ensign Records Ltd.brytyjska wytwórnia płytowa, założona w 1976[2] (lub 1977[3]) przez Nigela Grainge’a i Chrisa Hilla jako niezależna filia Phonogramu[1]. Aktualnie firma podlega założonej w Niemczech wytwórni Parlophone Label Group, spółki należącej do koncernu Warner Music Group[4][5][6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nigel Grainge, który zaczynał współpracę z branżą muzyczną w roku 1970 jako sprzedawca w brytyjskim Phonogramie, w latach 1975–1976 był dyrektorem A&R[3]. Wkrótce podpisał kontrakt z Thin Lizzy, 10cc, Steve Miller Band, jak też zdobył ogólnoświatową licencję na dystrybucję produktów fonograficznych odnoszącej wówczas sukcesy wytwórni All Platinum. Niedługo potem Grainge zdecydował się odejść z firmy, by utworzyć własne niezależne przedsiębiorstwo, w którym Phonogram posiadał pakiet akcji[3].

Pierwsze sukcesy odniósł w trakcie współpracy z zespołem The Boomtown Rats w roku 1977, gdy irlandzką formację 13 razy odnotowano w brytyjskim zestawieniu Top 20 najlepiej sprzedających się singli, przy czym dwa z nich – „Rat Trap” oraz „I Don’t Like Mondays” – dotarły na sam szczyt zestawienia[7]. Wydawnictwa spod znaku Ensign zdobywały europejskie rynki z przebojami Flash and the Pan („Waiting for a Train” #26 NL[8]), Eddy’ego Granta („Do You Feel My Love” #8 UK[9]), Light of the World („I’m So Happy/Time” #35 UK[10]), and Phil Fearon & Galaxy („Dancing Tight” #4 UK, „What Do I Do” #5[11]).

W 1983 Grainge odsprzedał prawa do grupy Boomtown Rats Phonogramowi, w celu uzyskania pełnej wolności[12]. Rok później sprzedał firmę wytwórni Chrysalis Records, aż do połowy lat 90. XX wieku zarządzając nią nadal i prowadząc biuro w dzielnicy Londynu Notting Hill. Największe sukcesy wytwórnia odniosła dzięki współpracy z irlandzką piosenkarką Sinéad O’Connor („Nothing Compares 2 U” #1 UK[13]), The Waterboys („The Whole of the Moon” #3 UK[14]), World Party („Is It Like Today” #19 UK[15]), oraz The Blue Aeroplanes[16].

Sukces międzynarodowy

[edytuj | edytuj kod]

Największym ogólnoświatowym, komercyjnym sukcesem w historii wytwórni był wydany w 1990Nothing Compares 2 U”, singiel O’Connor, który rozszedł się w kilkumilionowym nakładzie. Był on numerem jeden w blisko 20 krajach na świecie[17][18][19], a w USA stał się trzecią najchętniej kupowaną małą płytą 1990 roku[20][21]. Na aktualnej liście „500 utworów wszech czasów” amerykańskiego magazynu Rolling Stone piosenka znajduje się na pozycji 165[22]. W zestawieniu „100 największych utworów lat 90.”, sporządzonym przez muzyczną stację VH1, kompozycja Prince’a, w wykonaniu O’Connor plasuje się natomiast na miejscu 10[23].

Wytwórnia dzisiaj

[edytuj | edytuj kod]

Po wchłonięciu Chrysalis Records przez korporację EMI w roku 1991, Grainge opuścił przedsiębiorstwo, które stało się nieaktywnym bytem brytyjskiego holdingu[12]. Aktualnie wytwórnia funkcjonuje jako jednostka zależna niemiecko–brytyjskiej spółki Parlophone Label Group, która w 2013 roku została nabyta przez amerykański koncern Warner Music Group[24].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ensign. discogs.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  2. Ensign Records Ltd. – discogs.com (ang.) [dostęp 2014-06-19].
  3. a b c The Man Who Could Pick Hits (Billboard, 1981-10-03) (ang.) [dostęp 2014-06-19].
  4. Grzegorz Szklarek: Katalog Parlophone W Warnerze. cantaramusic.pl. [dostęp 2014-06-23]. (pol.).
  5. Warner Music Group buys Parlophone for £487 million. uncut.co.uk. [dostęp 2014-06-23]. (ang.).
  6. Warner Music Group Overview. wmg.com. [dostęp 2014-06-23]. (ang.).
  7. Boomtown Rats. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  8. Flash And The Pan – Waiting For A Train. swisscharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  9. Eddy Grant. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  10. Light of the World. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  11. Phil Fearon & Galaxy. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  12. a b Label Info. rateyourmusic.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  13. Sinéad O’Connor. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  14. Waterboys. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  15. World Party. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  16. Blue Aeroplanes. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-19]. (ang.).
  17. Sinéad O’Connor – Nothing Compares 2 U. swisscharts.com. [dostęp 2014-06-20]. (ang.).
  18. Albums and Singles for ‘Nothing Compares 2 U’. officialcharts.com. [dostęp 2014-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-20)]. (ang.).
  19. Adult Contemporary – Volume 51, No. 25, May 05 1990. collectionscanada.gc.ca. [dostęp 2014-06-20]. (ang.).
  20. Top 100 Hits for 1990. longboredsurfer.com. [dostęp 2014-06-20]. (ang.).
  21. 1990: Year-End USA Charts (Singles). top40-charts.com. [dostęp 2014-06-20]. (ang.).
  22. 500 Greatest Songs of All Time. rollingstone.com, 2011-07-04. [dostęp 2014-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-20)]. (ang.).
  23. VH1: VH1: 100 Greatest Songs of the 90’s. rockonthenet.com, 2007. [dostęp 2014-06-20]. (ang.).
  24. Warner Music Group Completes Acquisition of Parlophone Label Group. wmg.com, 2013-07-01. [dostęp 2014-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]