Kościoły i klasztory Goa
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Goa − fortissima India urbs in Christianorum potestatem anno Salutis 1509 deuenit (Goa − największe miasto Indii znajdujące się od zbawiennego 1509 roku w chrześcijańskim posiadaniu) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
II, IV, VI |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1986 |
Położenie na mapie Indii  | |
 15°30′12,0″N 73°54′41,0″E/15,503333 73,911389
| |
Kościoły i klasztory Goa − zespół obiektów sakralnych w Starym Goa (nie mylić z Goa Velha) w indyjskim stanie Goa, dawnej stolicy Indii Portugalskich wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod numerem 234[1]. Na przestrzeni wieków budowle służyły jako wzorce budownictwa kościelnego w Indiach i przyczyniły się do rozpowszechniania sztuki manuelińskiej, manieryzmu i baroku w innych krajach Azji[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Goa (obecnie Stare Goa) zostało założone w 1479 roku jako miasto portowe przy ujściu rzeki Mandowi[3] i było stolicą sułtanatu Bahmanidów. Po zajęciu prowincji Goa przez portugalskiego admirała Afonso de Albuquerque w 1510 roku miejscowość Goa stała się stolicą kolonii. Pod panowaniem Portugalczyków miasto bardzo szybko się rozwijało, jedną z pierwszych wzniesionych przez nich budowli była kaplica dedykowana św. Katarzynie dla uczczenia dnia, w którym przypadło zwycięstwo.
W niedługim czasie miasto stało się centrum misji Kościoła i stolicą biskupa misyjnego dla Azji (1534)[4]. Goa było pomostem między Dalekim Wschodem, a Europą, dlatego liczne zakony zakładały w nim klasztory, mające dawać wsparcie dla misjonarzy. W 1542 roku do Goa przybył Franciszek Ksawery. Na początku XVII wieku miasto liczyło ponad 200.000 mieszkańców, z czego 150.000 było katolikami[5]. Nazywano je: „Złotą Bramą”, „Perłą Orientu” lub „Rzymem Wschodu”[6].
W XVIII wieku miasto opustoszało i stopniowo popadało w ruinę. Obecnie znajduje się tam mała wioska[7].
Po inwazji wojskowej i wcieleniu Goa do Indii w 1961 roku, napływ ludności z innych stanów spowodował zmiany społeczne, kulturowe i religijne. W 1982 roku rząd Indii poprosił o wpisanie na listę światowego dziedzictwa UNESCO siedmiu obiektów zabytkowych z Goa[1].
Obiekty
[edytuj | edytuj kod]Portugalczycy po objęciu władzy na początku XVI wieku stawiali wiele kaplic. Niestety były one budowanych w pośpiechu, dlatego część z nich uległa zniszczeniu, a żadna nie zachowała się w pierwotnym stanie[8]. Najważniejsze zachowane zabytki chrześcijańskiej kultury pochodzą z drugiej połowy XVI i z XVII wieku.
| Obiekt | Zdjęcie | Informacje | Ciekawostki |
|---|---|---|---|
| Bazylika Bom Jesus[9][10] |
|
Wybudowana przez jezuitów w 1605 roku | W kościele znajdują się doczesne szczątki św. Franciszka Ksawerego |
| Kaplica św. Katarzyny Aleksandryjskiej |
|
Kaplica z 1510 roku, którą postawiono na pamiątkę zwycięstwa nad muzułmanami. Została rozbudowana w 1550 roku[11]. Jest najstarszym zabytkiem w Old Goa | Do czasu wybudowania katedry była siedzibą biskupa[4] |
| Katedra Sé[9][10] | 
|
Po powstaniu diecezji postanowiono wybudować nową katedrę ku czci św. Katarzyny, jednakże prace zakończono dopiero w 1652 roku | Świątynia jest siedzibą biskupa katolickiego archidiecezji Goa i Daman oraz patriarchy Wschodnich Indii |
| Kościół Matki Bożej Różańcowej |
|
Świątynia z 1543 roku | |
| Kościół św. Augustyna |
|
Wybudowany w 1602 przez augustianów | Pozostały jedynie ruiny |
| Kościół i klasztor św.Franciszka z Asyżu |
|
Kościół franciszkanów z 1661 roku | W klasztorze mieści się obecnie muzeum archeologiczne[2] |
| Kościół św. Kajetana |
|
Postawiony przez Kleryków Regularnych w drugiej połowie XVII wieku | Wzorowany na bazylice św. Piotra w Rzymie |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M. Jansen: An afterword. Churches of Goa. World Heritage Programme of UNESCO. W: Ch.J Borges, H. Feldmann (red.): Goa and portugal: Their cultural links. New Delhi: 1997, s. 302. ISBN 81-7022-659-7. [dostęp 2012-01-01]. (ang.).
- ↑ a b Churches and Convents of Goa. [dostęp 2012-01-01]. (ang. • fr. • ros. • hiszp. • chiń. • arab.).
- ↑ D.L. Cottineau de Kloguen: An historical sketch of Goa, the metropolis of the Portuguese settlements in India. Printed for the proprietor by William Twigg, at the Gazette Press, 1831, s. 80. [dostęp 2012-01-02]. (ang.).
- ↑ a b Goa becomes a Diocese. [dostęp 2012-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)].
- ↑ D.L. Cottineau de Kloguen: An historical sketch of Goa, the metropolis of the Portuguese settlements in India. Printed for the proprietor by William Twigg, at the Gazette Press, 1831, s. 19−20. [dostęp 2012-01-02]. (ang.).
- ↑ J.G.R. Monteiro: Mormugao Port: A Golden Gateway of Goa. [dostęp 2012-01-05].
- ↑ Old Goa Heritage Site. Government of Goa; Departament of Tourism. [dostęp 2012-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. (ang.).
- ↑ A.N Pereira: Goan and christian architekture of the 16th centry. W: Ch.J. Borges, H. Feldmann: Goa and Portugal: their cultural links. New Delhi: Concept Pub. Co., 1997, s. 148–154. ISBN 81-7022-659-7. (ang.).
- ↑ a b Indie. Przewodniki Wiedzy i Życie. HACHETTE, 2009. ISBN 978-83-7575-667-8.
- ↑ a b Indie. Praktyczny przewodnik. Pascal, 2009. ISBN 978-83-7513-919-8.
- ↑ Old Goa (Velha Goa). [dostęp 2012-01-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Churches and Convents of Goa. [dostęp 2011-12-12].
- GOA − Photographs by Benoy K Behl. [dostęp 2012-01-01].
- Mapa Starego Goa z zaznaczonym położeniem kościołów i innych zabytków. [dostęp 2012-01-02].
| Kulturowe |
|
|---|---|
| Przyrodnicze |
