Przejdź do zawartości

Henryk IV Ślepy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk IV Ślepy
ilustracja
hrabia Luksemburga
Okres

od 1136
do 1196

Poprzednik

Konrad II

Następca

Ermezynda

hrabia Namur jako Henryk I
Okres

od 1139
do 1183

Dane biograficzne
Dynastia

Luksemburgowie

Data urodzenia

1112

Data śmierci

1196

Ojciec

Gotfryd

Żona

Laurette z Alzacji

Żona

Agnieszka z Geldrii

Dzieci

Ermezynda

Henryk IV Ślepy (ur. 1112, zm. 1196) – hrabia Luksemburga od 1136 r., hrabia Namur w latach 1139–1183 jako Henryk I.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem hrabiego Namur Gotfryda. W 1136 r. odziedziczył, jako wnuk po kądzieli Konrada I (poprzez jego córkę Ermezyndę, żonę hrabiego Baru Gotfryda) hrabstwo Luksemburga. Po śmierci ojca w 1138 r. objął także hrabstwo Namur. Stopniowo stał się jednym z najpotężniejszych feudałów na obszarze między Mozą i Mozelą, m.in. dzięki objęciu w 1153 r. hrabstw La Roche i Durbuy. Próbował kontynuować ekspansję, jednak robił to w sposób nieprzemyślany, co zaowocowało jednak niepowodzeniami: gdy arcybiskupi Trewiru zablokowali ekspansję w kierunku zachodnim, wywołał wojnę z biskupami Liège, w której poniósł porażkę (1151 r.).

Poważnym problemem Henryka był brak dziedzica. Dwa kolejne małżeństwa (pierwsze z Laurette, córką Dytryka z Alzacji, hrabiego Flandrii, drugie nieznane) były bezpotomne, planował zapewnić sukcesję swojemu siostrzeńcowi Baldwinowi z Hainaut. Jednak trzecie małżeństwo z Agnieszką, córką Henryka, hrabiego Geldrii, dało mu w 1186 r. córkę Ermezyndę. Chcąc zapewnić objęcie przez nią sukcesji Henryk zaręczył ją jeszcze jako dziecko z hrabią Szampanii Henrykiem II. Ponieważ jednak małżeństwo z powinowatym króla francuskiego spotkało się ze sprzeciwem cesarza, Henryk ponownie zaręczył córkę z dziedzicem hrabstwa Baru, Tybaldem. Baldwin z Hainaut objął tymczasem hrabstwo Namur w 1189 r.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Józef Łaptos: Historia Luksemburga. W: Historia małych krajów Europy: Andora, Liechtenstein, Luksemburg, Malta, Monako, San Marino. Józef Łaptos (redakcja). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2002, s. 162–163. ISBN 83-04-04590-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]