Henryk Kalinowski

Henryk Kalinowski
	komandor
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1925 ; Krzemieniec
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 2020 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1944–1980
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie; Marynarka Wojenna
Jednostki	6 batalion pontonowo-mostowy; Sztab Generalny Wojska Polskiego; Dowództwo Marynarki Wojennej
Stanowiska	szef sztabu jednostki; dowódca bazy MW; kierownik Katedry
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Henryk Leopold Kalinowski (ur. 4 czerwca 1925 w Krzemieńcu, zm. 27 grudnia 2020 w Warszawie) – oficer ludowego Wojska Polskiego i komandor Marynarki Wojennej, kawaler Orderu Virtuti Militari i Orderów Odrodzenia Polski.

Życiorys

Urodził się w rodzinie szlacheckiej Józefa i Heleny z d. Jastrzębska^[1]. Słuchacz kursu dla małoletnich KOP w Brasławiu. Po 17 września 1939 znalazł się na terenach zajętych przez ZSRR, pod okupacją sowiecką działał w ruchu partyzanckim na Wołyniu i Polesiu^[1].

Od marca 1944 w szeregach 1 Armii Wojska Polskiego, gdzie został przydzielony do 6 batalionu pontonowo-mostowego, wraz z którym przeszedł cały szlak bojowy zakończony zdobyciem Berlina^[2].

Po zakończeniu działań wojennych ukończył Oficerską Szkołę Saperów w Lublinie i został żołnierzem zawodowym w wojskach inżynieryjno-saperskich^[3]. Brał udział w akcji rozminowania kraju (1947-50). W 1951 przeniesiony do Sztabu Generalnego, a następnie do Dowództwa Marynarki Wojennej, gdzie otrzymał stanowisko szefa wydziału rozpoznawczego^[4]. Absolwent Wyższej Akademii Wojskowej im. K. Woroszyłowa w Moskwie (1956-59) i Wojskowej Akademii Politycznej (1959-62)^[4].

Zajmował różne stanowiska dowódcze m.in.: szef sztabu bazy, p.o. dowódcy Bazy Marynarki Wojennej w Świnoujściu, kierownik Katedry Taktyki i Sztuki Operacyjnej akademii wojskowej^[4].

Od 1980 na emeryturze^[4]. Działał w organizacjach kombatanckich: był sekretarzem, a następnie do końca życia prezesem Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych^[4].

Zmarł 27 grudnia 2020 w Warszawie^[5]. Pochowany na Cmentarzu Prawosławnym przy ul. Wolskiej w Warszawie (kwatera nr 67).

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[4]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[4] (2005)^[6]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[4]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[4]
Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (2000)^[7]
Krzyż Walecznych^[4]
Krzyż Partyzancki^[4]
Order Krzyża Grunwaldu III kl.^[4]
Warszawski Krzyż Powstańczy^[4]
Medal „Za udział w walkach o Berlin”^[4]
Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”^[4]
Medal za Warszawę 1939–1945^[4]
Medal 60-lecia zakończenia II Wojny Światowej (Izrael) - 2005^[8]
i inne odznaczenia

Przypisy

↑ ^a ^b Szostak 2008 ↓, s. 95.
↑ Szostak 2008 ↓, s. 95-96.
↑ Szostak 2008 ↓, s. 96.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Szostak 2008 ↓, s. 97.
↑ Kmdr Leopold Henryk Kalinowski. zwir.org.pl. [dostęp 2022-03-20].
↑ M.P. z 2005 r. nr 61, poz. 812
↑ M.P. z 2000 r. nr 17, poz. 382
↑ "Kombatant. Biuletyn Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych", nr 10 (177), 2005, s. 9

Bibliografia

Jan Szostak: Zeszyty Historyczne – Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari w kraju i na obczyźnie, część II – Wojenne i powojenne losy Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari (noty biograficzne). Warszawa: Stowarzyszenie–Klub Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2008. ISSN 1895–9482.

[CITEREFSzostak200895-1] Szostak 2008 ↓, s. 95.

[CITEREFSzostak200895-96-2] Szostak 2008 ↓, s. 95-96.

[CITEREFSzostak200896-3] Szostak 2008 ↓, s. 96.

[CITEREFSzostak200897-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Szostak 2008 ↓, s. 97.

[5] Kmdr Leopold Henryk Kalinowski. zwir.org.pl. [dostęp 2022-03-20].

[6] M.P. z 2005 r. nr 61, poz. 812

[7] M.P. z 2000 r. nr 17, poz. 382

[8] "Kombatant. Biuletyn Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych", nr 10 (177), 2005, s. 9

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]