Huni
Huni, ze zbiorów Brooklyn Museum of Art w Nowym Jorku | |
faraon Egiptu | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
---|---|
Miejsce spoczynku | |
Żona |
Meresanch I |
Dzieci |
Huni – władca starożytnego Egiptu z III dynastii.
Lata panowania:
- 2653-2629 p.n.e. (Kwiatkowski)
- do 2670 p.n.e. (Schneider)
- do 2625 p.n.e. (Grimal)
- 2600-2575 p.n.e. (Tiradritti, De Luca)
Żoną jego była Meresanch I. Huni jest wymieniony na liście królów z Sakkary i na Kanonie Turyńskim, przypisującym mu 24 lata panowania. Wspomniany jest również w starożytnym utworze literackim na tzw. papirusie Prisse, napisanym przez pisarza Kairesa. Nazywany jest tam królem Górnego Egiptu i poprzednikiem Snofru.
Według niektórych egiptologów (Vandier, Swelim) imię horusowe Huniego brzmiało Kahedżet, a niektórzy podejrzewają, że Huni i Chaba to ten sam władca (Grimal).
Z panowaniem tego władcy wiąże się powstanie aż siedmiu niewielkich piramidek, pozbawionych wewnętrznych komór, o wysokości do 10 m w 7 różnych miastach Górnego Egiptu aż do Asuanu. Przeznaczenie ich budzi liczne kontrowersje. Mogły być oznakami władzy, zastępującymi władcę w czasie jego nieobecności na danym terenie, lub cenotafami (Kaiser, Dreyer).
Pochowany prawdopodobnie w budowanej przez siebie i wykończonej już przez jego syna Snofru piramidzie w Meidum, choć niektórzy uważają, że miejscem jego pochówku jest zniszczona piramida w północnej Sakkarze.
Tytulatura
[edytuj | edytuj kod]Królewski Protokół | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
serech lub Horusowe: | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
trl.: Qa-hedżet (ḳꜢ-ḥḏt)[1] | ||||||||||||||
tłum.: Biała-korona[potrzebny przypis] | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
trl.: (ḫꜤ-bꜢ)[1] | ||||||||||||||
prenomen lub imię tronowe: | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
trl.: Huni (ḥw-ni)[1] | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
trl.: (nsw.t-hw)[1] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Za: Peter Lundström , Huni in hieroglyphics [online], Pharaoh.se [dostęp 2023-12-27] (ang.). Tam pełna znana tytulatura władcy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nicolas Grimal , Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 76, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 .
- Bogusław Kwiatkowski , Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, s. 104–106, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 .
- Lipińska J., "W cieniu piramid", Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 2003, s. 60–61, ISBN 83-04-04604-0
- Schneider Th., "Leksykon faraonów", Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 145–146, 155, ISBN 83-01-13479-8
- Tiradritti F., De Luca A., "Skarby egipskie", Muza SA, Warszawa, s. 24, ISBN 83-7200-635-0