Przejdź do zawartości

Lukas Podolski

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lukas Podolski
Ilustracja
Lukas Podolski (2023)
Pełne imię i nazwisko

Lukas Josef Podolski

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1985
Gliwice

Obywatelstwo

niemieckie, polskie

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Górnik Zabrze

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1991–1995 FC 07 Bergheim
1995–2003 1. FC Köln
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2006 1. FC Köln 81 (46)
2006–2009 Bayern Monachium 71 (15)
2009–2012 1. FC Köln 88 (33)
2012–2015 Arsenal FC 60 (19)
2015 Inter Mediolan (wyp.) 17 (1)
2015–2017 Galatasaray 56 (20)
2017–2019 Vissel Kobe 52 (15)
2020–2021 Antalyaspor 40 (6)
2021– Górnik Zabrze 100 (20)
W sumie: 565 (175)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2002  Niemcy U-17 6 (2)
2002–2003  Niemcy U-18 7 (4)
2003  Niemcy U-19 3 (6)
2004  Niemcy U-21 5 (0)
2004–2017  Niemcy 130 (49)
W sumie: 151 (61)
  1. Aktualne na: 13 października 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Brazylia 2014
III miejsce Niemcy 2006
III miejsce RPA 2010
Mistrzostwa Europy
II miejsce Austria/Szwajcaria 2008
Puchar Konfederacji
brąz Niemcy 2005
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN)
Strona internetowa

Lukas Josef Podolski (urodzony jako Łukasz Józef Podolski; ur. 4 czerwca 1985 w Gliwicach) – niemiecki piłkarz pochodzenia polskiego występujący na pozycji napastnika w m.in. polskim klubie Górnik Zabrze.

W latach 2004–2017 reprezentant Niemiec. Mistrz Świata z 2014, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Świata (2006, 2010), srebrny medalista mistrzostw Europy z 2008, a także brązowy medalista Pucharu Konfederacji 2005. Ze 130 występami zajmuje trzecie miejsce pod względem liczby występów w reprezentacji Niemiec, jako zdobywca 49 goli jest trzecim najlepszym strzelcem w historii niemieckiej drużyny narodowej.

Profesjonalną karierę rozpoczął w barwach niemieckiego 1. FC Köln, gdzie trafił w 1993. W pierwszym zespole zadebiutował w 2003, jako osiemnastolatek i w ciągu trzech sezonów rozegrał dla klubu 85 meczów strzelając 51 goli. W 2006 trafił do Bayernu Monachium, z którym w 2008 sięgnął po krajowy dublet, mistrzostwo Niemiec oraz Puchar Niemiec. W 2009 powrócił do 1. FC Köln, aby trzy lata później dołączyć do Arsenalu, z którym w 2014 zdobył Puchar Anglii. W 2015 w ramach wypożyczenia występował we włoskim Interze Mediolan. Następnie trafił do tureckiego Galatasaray SK, gdzie w 2016 zdobył Puchar Turcji. W latach 2017–2019 występował w japońskim Vissel Kobe, natomiast w sezonie 2020/2021 w tureckim Antalyasporze. W 2021 został zawodnikiem Górnika Zabrze.

W większości klubów, w których występował znany był pod pseudonimem Poldi[1][2][3][4][5][6], a w Niemczech od 18. roku życia także jako Prinz Poldi (Książę Poldi)[7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowanie futbolem zaszczepił w młodym Łukaszu jego ojciec Waldemar Podolski(inne języki), który w przeszłości również grał zawodowo w piłkę nożną w takich klubach jak Górnik Knurów, ROW Rybnik i Szombierki Bytom[8] (w 1980 roku zdobył z tą drużyną mistrzostwo Polski). Jego matka grała w piłkę ręczną w klubie Sośnica Gliwice[9].

Do Niemiec przeprowadził się z rodzicami w 1987 roku. Pomimo tego, że od drugiego roku życia mieszkał w Niemczech, zachował silne więzi z Polską (szczególnie z Górnym Śląskiem, gdzie mieszka jego rodzina i z którą utrzymywał kontakt[10]).

11 czerwca 2011 roku w kościele parafialnym w Kamionnej zawarł związek małżeński z Moniką Puchalską. Na ceremonii obecny był syn Podolskich – Louis (ur. 14 kwietnia 2008)[11]. 6 czerwca 2016 roku urodziło się drugie dziecko Podolskich – córka Maya[12]. 20 stycznia 2023 roku urodziło się trzecie dziecko Podolskich – córka Ella[13].

Ma wykształcenie średnie zawodowe[14].

Jest wiernym kibicem polskiego klubu piłkarskiego Górnik Zabrze, w którym chciał zakończyć piłkarską karierę[15]. Od lipca 2021 roku występuje w tym klubie na pozycji napastnika z numerem 10.

Na 10 października 2024 r. zaplanowano uroczyste pożegnanie Lukasa Podolskiego, z jego niemieckim klubem, którego był wychowankiem - FC Köln[16]. W tym meczu, po raz pierwszy w historii, wystąpił w barwach Górnika Zabrze, wspólnie ze swoim 16-letnim synem - Louisem Podolskim[17].

20 października 2024 r. w meczu przeciwko Stali Mielec rozegrał 100. mecz w barwach Górnika Zabrze[18].

Wybór reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]

Według nowych zliberalizowanych przepisów FIFA piłkarz, który wystąpił w młodzieżowej reprezentacji narodowej, zachował ciągle prawo wyboru dorosłej reprezentacji narodowej. Warunkiem jest podwójne obywatelstwo podczas pierwszego meczu w reprezentacji młodzieżowej. Podczas pierwszego występu w niemieckiej kadrze narodowej juniorów U-17 Łukasz miał paszport niemiecki. Zgodnie z art. 34 Konstytucji RP[19] jest on również obywatelem Polski, gdyż nigdy nie zrzekł się posiadanego od urodzenia polskiego obywatelstwa.

Na łamach Tempa w wydaniu z 18 grudnia 2003 roku zadeklarował swoje chęci grania w polskiej reprezentacji. Trener Edward Klejndinst kilkukrotnie odbywał z nim rozmowy telefoniczne, podczas których piłkarz potwierdzał chęci gry dla biało-czerwonych.

Jak twierdzi sam Łukasz Podolski, nikt nie złożył mu propozycji grania w biało-czerwonych barwach, gdy miał jeszcze możliwość zdecydowania się na grę w polskiej reprezentacji[20].

Niemiecki dziennik Bild 5 lutego 2004 roku zamieścił artykuł o tym, że „Polacy chcą ukraść Podolskiego”, zamieszczając zdjęcie Podolskiego przymierzającego koszulkę polskiej reprezentacji.

Lukas Podolski zadebiutował w niemieckiej kadrze U-21 w meczu ze Szwajcarią 17 lutego 2004 roku na Mistrzostwach Europy 2004.

Trener niemieckiej reprezentacji Rudi Völler ogłosił 22-osobową kadrę na piłkarskie Mistrzostwa Europy 2004 w Portugalii bez Podolskiego. Pozostawił jednak 23. miejsce wolne dla piłkarza U-21. Wyglądało na to, że trener zastanawia się pomiędzy dwoma młodymi piłkarzami – Podolskim i Schweinsteigerem.

31 maja 2004 roku trener Rudi Völler po meczu ze Szwecją powołał Podolskiego do reprezentacji seniorów. Zadebiutował on w niej 6 czerwca 2004 roku w meczu z Węgrami, co uprawomocniło jego wybór reprezentacji.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Podolski rozpoczynał swoją karierę w zespole FC 07 Bergheim, gdzie grał w latach 1991–1995[21]. W 1995 przeniósł się do 1. FC Köln, gdzie występował do 2006. Od 1 lipca 2007 do 30 czerwca 2009 był zawodnikiem Bayernu Monachium.

Wraz z kadrą niemiecką brał udział w turniejach finałowych Euro 2004 i Euro 2008 oraz w Pucharze Konfederacji w 2005.

Jako członek niemieckiej kadry na Mundialu 2006, zdobył bramkę w meczu z Ekwadorem oraz dwie bramki w meczu ze Szwecją w 1/8 finałów. Został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia na tym mundialu.

Na Mistrzostwach Europy 2008 zdobył dwie bramki w meczu z Polską (w 20. i 72. minucie spotkania) i bramkę w meczu z Chorwacją (w 79. minucie), miał też dwie asysty. Został wybrany przez Komisję Techniczną UEFA do drużyny turnieju.

W styczniu 2009 uzgodnił warunki kontraktu z 1. FC Köln, zgodnie z którym od 1 lipca 2009 był zawodnikiem drużyny, w której występował przed przejściem do Bayernu Monachium.

Pod koniec kwietnia 2012 podpisał kontrakt z angielskim Arsenalem, który zaczął obowiązywać od sezonu 2012/2013[22].

17 czerwca 2012 Podolski został najmłodszym Europejczykiem, który zaliczył 100 oficjalnych występów dla reprezentacji narodowej - miał wtedy 27 lat i 13 dni[23]. 29 maja 2013 ustanowił rekord najszybszego gola w reprezentacji, strzelając w 9. sekundzie towarzyskiego spotkania z Ekwadorem[24].

W styczniu 2015 trafił na półroczne wypożyczenie do Interu Mediolan. Po skończonym sezonie 2014/2015 podpisał kontrakt z tureckim Galatasaray. Umowa miała obowiązywać do 2018, a kwota zapłacona Arsenalowi wyniosła 4 miliony euro[25].

15 sierpnia 2016 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[26]. Mecz pożegnalny Podolskiego został rozegrany 22 marca 2017, a rywalem była Anglia. Podolski był w tym meczu kapitanem niemieckiej kadry[27] i strzelił zwycięskiego gola w 69. minucie[28].

W marcu 2017 podpisał kontrakt z Vissel Kobe[29], do którego trafił po zakończeniu sezonu 2016/2017[30].

6 lipca 2021 został piłkarzem Górnika Zabrze, któremu kibicuje od dziecka[31]. 21 listopada 2021 w wygranym 3:2 meczu przeciwko Legii Warszawa strzelił swoją pierwszą bramkę w Ekstraklasie. W maju 2023 przedłużył kontrakt z Górnikiem o kolejne 2 lata[32].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na dzień 17 marca 2023)
Klub Sezon Liga Puchary krajowe Europa[a] Suma
Rozgrywki Mecze Bramki Asysty Mecze Bramki Asysty Mecze Bramki Asysty Mecze Bramki Asysty
1. FC Köln II(inne języki) 2002/2003 Regionalliga Nord 1 0 0 1 0 0
2003/2004 1 0 0 1 0 0
1. FC Köln 2003/2004 Bundesliga 19 10 0 1 0 1 20 10 1
2004/2005 2. Bundesliga 30 24 11 2 5 0 32 29 11
2005/2006 Bundesliga 32 12 7 1 0 0 33 12 7
Bayern Monachium 2006/2007 22 4 3 5[b] 2 0 7 1 1 34 7 4
2007/2008 25 5 2 4 0 4 12 5 2 41 10 8
Bayern Monachium II 2007/2008 Regionalliga Süd 2 0 0 2 0 0
Bayern Monachium 2008/2009 Bundesliga 24 6 7 3 1 0 4 2 1 31 9 8
Łącznie 71 15 12 12 3 4 23 8 4 106 26 20
1. FC Köln 2009/2010 Bundesliga 27 2 4 4 1 2 31 3 6
2010/2011 32 13 8 2 1 2 34 14 10
2011/2012 29 18 7 2 0 2 31 18 9
Łącznie 169 79 37 12 7 7 181 86 44
Arsenal 2012/2013 Premier League 33 11 10 3 1 1 6 4 1 43 16 12
2013/2014 20 8 4 4 3 0 3 1 1 27 12 5
2014/2015 7 0 0 1 0 0 5 3 0 13 3 0
Łącznie 60 19 14 8 4 1 14 8 2 83 31 17
Inter Mediolan 2014/2015 Serie A 17 1 3 1 0 1 18 1 4
Galatasaray SK 2015/2016 Süper Lig 30 13 9 5 2 1 8 2 0 43 17 10
2016/2017 26 7 5 6 10 3 32 17 8
Łącznie 56 20 14 11 12 4 8 2 0 75 34 18
Vissel Kobe 2017 J1 League 15 5 1 3 0 1 18 5 2
2018 24 5 6 2 2 0 26 7 6
2019 13 5 4 3 0 0 16 5 4
Łącznie 52 15 11 8 2 1 0 0 0 60 17 12
Antalyaspor 2019/2020 Süper Lig 9 2 3 2 0 0 11 2 3
2020/2021 31 4 2 5 1 0 36 5 2
Łącznie 40 6 5 7 1 0 0 0 0 47 7 5
Górnik Zabrze 2021/2022 Ekstraklasa 27 9 4 3 0 0 30 9 4
2022/2023 22 5 7 2 2 0 24 7 7
Łącznie 49 14 11 5 2 0 0 0 0 54 16 11
Łącznie w karierze 517 168 107 64 31 5 45 18 6 626 217 118

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Niemcy
Rok Występy Gole Asysty
2004 8 2 0
2005 12 8 3
2006 17 12 1
2007 7 2 2
2008 16 7 6
2009 9 6 4
2010 14 5 7
2011 12 1 0
2012 11 1 0
2013 5 2 1
2014 10 1 7
2015 5 1 0
2016 3 0 0
2017 1 1 0
Razem 130 49 31

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

1. FC Köln

[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium

[edytuj | edytuj kod]

Arsenal

[edytuj | edytuj kod]

Galatasaray

[edytuj | edytuj kod]

Vissel Kobe

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar Japonii: 2019

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Działalność społeczna i pozasportowa

[edytuj | edytuj kod]
Lukas Podolski grający w piłkę z podopiecznymi fundacji Arka w Warszawie

Lukas Podolski jest założycielem fundacji Lukas Podolski Stiftung für Sport und Bildung, której celami działalności są: otwieranie nowych perspektyw przed dziećmi znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji społecznej, wspieranie integracji i wzajemnego zrozumienia między ludźmi, promowanie włączenia społecznego oraz propagowanie sportu jako drogi do osiągnięcia tych celów[33]. Jest także ambasadorem pomagającej dzieciom chrześcijańskiej organizacji Arka (Die Arche) i wspiera jej działania w ramach swojej fundacji[34].

19 maja 2014 piłkarz otworzył w Warszawie świetlicę dla dzieci „Arka”, której powstanie i funkcjonowanie (remont pomieszczeń, wyposażenie oraz wynagrodzenia czterech pracowników) są finansowane ze środków jego fundacji[35][36]. Placówka znajduje się przy ul. Wojnickiej 4 na Pradze-Północ. Kolejne takie świetlice, w których dzieci – zwłaszcza te z najuboższych rodzin – znajdą miejsce do nauki i zabawy, mają powstać na Śląsku. Piłkarz zapowiedział także, że zamierza przyjeżdżać co jakiś czas w odwiedziny i grać tam z dziećmi w piłkę nożną[35].

W 2021 został jurorem niemieckiego programu typu talent show Das Supertalent nadawanego przez kanał RTL. Jest on tworzony na licencji brytyjskiego formatu Got Talent, który w Polsce znany jest jako Mam talent![37][38].

We wrześniu 2024 przekazał 200 000 złotych na pomoc ofiarom powodzi w południowo-zachodniej Polsce[39].

12 październiku 2024 odwiedził w szpitalu kibica Górnika Zabrze, który został ciężko raniony nożem, w trakcie potyczek kibiców Górnika Zabrze i FC Köln, do których doszło, przed jego pożegnalnym meczem w Kolonii. Kibic otrzymał w prezencie, pamiątkową koszulkę FC Köln, w której Lukas Podolski, grał w tym meczu[40][41].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 29 (13)
    Liga Europy UEFA – 14 (5)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 2 (0)
  2. Wliczając dwa występy w pucharze ligi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Moja żona nie jest typową partnerką piłkarza". Oto ukochana Lukasa Podolskiego [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-10-28] (pol.).
  2. W tej historii gole nigdy nie były najważniejsze. Chodziło o to, że Lukas Podolski pozwolił nam wrócić do dzieciństwa | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 25 stycznia 2024 [dostęp 2024-10-28] (pol.).
  3. Hear our Poldi interview on the latest podcast [online], Hear our Poldi interview on the latest podcast, 30 października 2024 [dostęp 2024-10-28] (ang.).
  4. L'ex interista Podolski dall'Arsenal al Galatasaray: 4 milioni di euro [online], La Gazzetta dello Sport - Tutto il rosa della vita, 2015 [dostęp 2024-10-28] (wł.).
  5. ヴィッセル神戸 Danke,Poldi!特設サイト [online], ヴィッセル神戸オフィシャルサイト [dostęp 2024-10-28] (jap.).
  6. OLDU MU ŞİMDİ BU POLDİ? [online], https://www.akdenizbulten.com [dostęp 2024-10-28] (tur.).
  7. Jakub Białek, Lukas Podolski - Życie, Historia, Sylwetka, Kariera piłkarska [online], weszlo.com, 10 lipca 2021 [dostęp 2024-10-28] (pol.).
  8. Podolski: Bayern? Na miejscu Lewandowskiego poszedłbym gdzie indziej. przegladsportowy.pl, 2013-06-15. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-18)]. (pol.).
  9. Wywiad z Waldemarem Podolskim. reprezentacja.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-09)]. Reprezentacja.com.pl.
  10. Agata Pustułka: Euro 2008: W Gliwicach kibicują Polsce i Podolskiemu. katowice.naszemiasto.pl, 2008-06-11. [dostęp 2010-06-14].
  11. Podolski przysięgał przed Bogiem.
  12. Podolski po raz drugi został ojcem. polsatsport.pl, 2016-06-06. [dostęp 2016-06-08]. (pol.).
  13. Podolski pokazał zdjęcie córeczki. Co za komentarz Niemców. sportowefakty.wp.pl, 2023-01-23. [dostęp 2023-04-01]. (pol.).
  14. FC Bayern.
  15. Lukas Podolski chciałby zakończyć karierę w Polsce – Liga niemiecka – www.orange.pl.
  16. Rafał Musioł, Klub żegna Lukasa Podolskiego. W ostatnim meczu zagrają sławy. Ostatnie pożegnanie sportowca [online], nto.pl, 8 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-08] (pol.).
  17. Jacek Czaplewski, Lukas Podolski zagrał z synem Louisem dla Górnika Zabrze. Pożegnalny mecz Poldiego z FC Köln [online], gol24.pl, 10 października 2024 [dostęp 2024-10-12] (pol.).
  18. Jakub Jabłoński, Lukas Podolski z setnym występem dla Górnika Zabrze. Klub zapowiada: Uczcimy to z Jagiellonią Białystok [online], gol24.pl, 20 października 2024 [dostęp 2024-10-21] (pol.).
  19. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Oficjalna strona internetowa Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
  20. Podolski uderza w PZPN. Ma rację!. me2008.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-04)]. me2008.pl.
  21. Profil na oficjalnej stronie Bayernu Monachium.
  22. Lukas Podolski in Arsenal colours, arsenal.com. arsenal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)]..
  23. Podolski youngest European to 100 caps.. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)].
  24. Lukas Podolski and Lars Bender the Real Winners in Germany vs. Ecuador.
  25. Lukas Podolski porozumiał się z Galatasaray, Niemiec ma nowy klub – Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  26. Lukas Podolski zakończył karierę w reprezentacji – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  27. Podolski kończy z grą w reprezentacji. Z Anglikami będzie kapitanem | Piłka nożna w Sport TVN24 [online], sport.tvn24.pl [dostęp 2017-11-25].
  28. WUNDERBARER ABSCHIED: PODOLSKI TRIFFT ZUM 1:0 GEGEN ENGLAND. dfb.de, 2017-03-22. [dostęp 2017-03-22]. (niem.).
  29. ガラタサライ (トルコ) よりFWルーカス ポドルスキ選手 完全移籍加入決定のお知らせ. vissel-kobe.co.jp, 2017-03-02. [dostęp 2017-03-03]. (jap.).
  30. ルーカス・ポドルスキ神戸移籍「挑戦のための決断」. nikkansports.com, 2017-03-02. [dostęp 2017-03-03]. (jap.).
  31. Oficjalnie: Lukas Podolski piłkarzem Górnika Zabrze! [online], silesion.pL, 5 lipca 2021 [dostęp 2021-07-06] (pol.).
  32. Piotr Koźmiński (red.), Podolski: To dlatego przedłużyłem kontrakt o dwa lata. Kusi mnie ta perspektywa! [online], sportowefakty.wp.pl, 19 maja 2023 [dostęp 2023-05-26] (pol.).
  33. Cele. [w:] Fundacja Lukasa Podolskiego [on-line]. lukas-podolski-stiftung.de. [dostęp 2016-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)]. (pol. • ang. • niem.).
  34. Arka. [w:] Fundacja Lukasa Podolskiego [on-line]. lukas-podolski-stiftung.de. [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-10)]. (pol. • ang. • niem.).
  35. a b Łukasz Podolski otworzył świetlicę na Szmulkach. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 20 maja 2014. 
  36. Marcin Piątek. Arka Poldiego. „Polityka”, s. 148, 19 grudnia – 27 grudnia 2016. 
  37. Lukas Podolski jurorem Mam Talent! Jak piłkarz sprawdzi się w nowej roli? [online], www.eska.pl [dostęp 2021-07-04].
  38. Piłkarz Lukas Podolski będzie jurorem niemieckiego „Mam talent!”. Zastąpi Dietera Bohlena z Modern Talking [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-07-04] (pol.).
  39. Lukas Podolski ruszył z pomocą. Ogromne pieniądze dla powodzian [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-09-23] (pol.).
  40. Lukas Podolski: Wpis z 12 października 2024 r. [online], x.com/Podolski10, 12 października 2024 [dostęp 2024-10-12] (pol.).
  41. Grzegorz Podolski: Polak ugodzony nożem. Lukas Podolski zareagował natychmiast. Klasa!. przegladsportowy.onet.pl, 2024-10-12. [dostęp 2024-10-13]. (pol.).
  42. a b Lukas Podolski - Spielerprofil 23/24 [online], www.transfermarkt.tv [dostęp 2024-01-09] (niem.).
  43. Weltmeister erhalten Silbernes Lorbeerblatt vom Bundespräsidenten [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V. [dostęp 2024-01-09] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]