Przejdź do zawartości

Mão Morta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mão Morta
Ilustracja
Mão Morta podczas koncertu 28 marca 2009 roku
Rok założenia

1984

Pochodzenie

Braga, Portugalia

Gatunek

rock alternatywny, rock awangardowy, noise rock, death rock, post punk

Wydawnictwo

Ama Romanta, Fungui, Área Total, Cobra, Universal, BMG

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mão Morta – portugalska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową. Powstała w 1984 roku w Bradze. Do 2004 roku grupa wydała osiem albumów studyjnych oraz szereg pomniejszych płyt i kompilacji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała w 1984 roku w Bradze z inicjatywy Joaquima Pinto, Miguela Pedro i Adolfo Luxúria Canibala[1]. W dwa miesiące po powstaniu zespół zagrał swój pierwszy koncert, który został pozytywnie przyjęty przez krytyków muzycznych[2]. W 1985 roku do składu dołączył Zé dos Eclipses, który objął obowiązki basisty[2], natomiast Pedro rozpoczął grę na perkusji. W kolejnych latach muzycy wielokrotnie występowali na scenie, wreszcie w 1988 wydali swój debiutancki album Mão Morta[2], który spotkał się z pozytywnym przyjęciem. Tego samego roku muzycy wystąpili jako "support", poprzedzając występy grup Wire i Nick Cave and the Bad Seeds w Lizbonie.

Kontrowersje wzbudzało ekspresyjne zachowanie muzyków podczas koncertów, w 1989 doszło na przykład do samookaleczenia nożem wokalisty[2]. Rok później ukazał się drugi album grupy pt. Corações Felpudos, wydany tuż przed koncertem poprzedzającym zespół The Young Gods. Również w 1990 roku Pinto odszedł z zespołu, a zastąpił go António Rafael. W 1991 roku został wydany trzeci album zatytułowany O.D., Rainha do Rock & Crawl[2]. Po jego wydaniu grupę opuścił Zé dos Eclipses, którego zastąpił Sapo[3]. W 1992 roku ukazał się czwarty album pt. Mutantes S.21[2]. Na wydawnictwie został cieszący się popularnością w Portugalii utwór pt. "Budapeste".

W 1994 roku został wydany piąty album pt. Vénus Em Chamas[2]. W 1998 roku ukazała się szósta płyta zespołu pt. Há Já Muito Tempo Que Nesta Latrina O Ar Se Tornou Irrespirável[2]. W 2001 roku został wydany siódmy album Mão Morta pt. Primavera de Destroços[2]. W 2004 roku ukazał się ósmy album zespołu pt. Nus. Wydawnictwo było promowane teledyskiem do utworu "Gnoma" w reżyserii Nuno Tudela[4]. W 2009 roku ukazała się kompilacja nagrań zespołu Mão Morta 1988-1992. Płyta dotarła do 23. miejsca portugalskiej listy sprzedaży[5].

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Adolfo Luxúria Canibal podczas koncertu 4 sierpnia 2005 roku

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[6].

Obecny skład zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Marta Abreu – gitara basowa (2000)
  • José Pedro Moura – gitara basowa (1990-2000)
  • Carlos Fortes – gitara, instrumenty klawiszowe, gitara basowa (1986-1994)
  • Zé dos Eclipses – gitara (1985-1991)
  • Joaquim Pinto – gitara basowa, instrumenty klawiszowe (1984-1990)
  • Paulo Trindade – gitara basowa (1987)

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[7][8].

Albumy
  • Mão Morta (1988, Ama Romanta)
  • Corações Felpudos (1990, Fungui)
  • O.D., Rainha do Rock & Crawl (1991, Área Total)
  • Mutantes S.21 (1992, Fungui)
  • Vénus Em Chamas (1994, BMG)
  • Há Já Muito Tempo Que Nesta Latrina O Ar Se Tornou Irrespirável (1998, NorteSul)
  • Primavera de Destroços (2001, NorteSul)
  • Nus (2004, Cobra)
  • Pesadelo em Peluche (2010, Universal)[9]
Albumy koncertowe
  • Müller No Hotel Hessischer Hof (1997, NorteSul)
  • Ao Vivo na Aula Magna 8 de Maio 2001 (2002, NorteSul)
  • Carícias Malícias (2003, Cobra)
  • Maldoror (2008, Cobra)
Kompilacje
  • Mão Morta Revisitada (1995, BMG)
  • Mão Morta 1988-1992 (2009, Cobra)
Ścieżki dźwiękowe
  • Respirar (Debaixo de Água) (2004)
Inne
  • À Sombra de Deus – Braga 1988 (1989)
  • Ama Romanta 86-89 (1999)
  • Insurrectos (1990)
  • Variações – As Canções de António (1994)
  • Os Filhos da Madrugada (1994)
  • À Sombra de Deus Vol. 2 – Braga (1994)
  • Uma História de Amor (1995)
  • Portugales (1995)
  • Pop Rock Em Português (1997)
  • Blitz – Os Melhores de 97 (1998)
  • Portugal 98 (1998)
  • Expresso 25 Anos – Portugal Rock (1998)
  • XX Anos XX Bandas (1999)
  • Ar de Rock – Vinte Anos Depois (2000)
  • Rock Sound Volume 8 (2003)
  • Manifesto (2004)
  • Rock Sound Volume 17 (2004)
  • À Sombra de Deus Vol. 3 – Braga (2004)
  • 3 Pistas – Antena 3 (2005)
  • Lisboa@Com.Fusion.Com (2006)

Wideografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Müller No Hotel Heissischer Hof (2006, NorteSul)
  • Maldoror (2008, Cobra)

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4].

  • "Chabala" (1985, reżyseria: Manuel Leite)
  • "Oub'la" (1986, reżyseria: Manuel Leite)
  • "Sitiados" (1988, reżyseria: Filipe Torres)
  • "Desmaia, irma, desmaia" (1990, reżyseria:Bruno Niel)
  • "Quero morder-te as maos I" (1991, reżyseria:Bruno Niel)
  • "Quero morder-te as maos II" (1991, reżyseria:Bruno Niel)
  • "Budapeste" (1992, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Lisboa" (1993, reżyseria: António Forte, Nuno Tudela)
  • "Shambalah" (1993, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Anjos Marotos" (1994, reżyseria: Rui Sacristão, Karine Emerich)
  • "Hotel Paradis" (1995, reżyseria: Renato Pereira)
  • "Sangue no Asfalto" (1995, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Chabla" (1996, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Bófia" (1996, reżyseria: Nuno Tavares)
  • "Autoretrato / Auto-crítica" (1997, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Floresta em sonho" (1997, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Em directo (para a teelesao) I" (1998, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Em directo (para a teelesao) II" (1998, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Cao da morte" (2001, reżyseria: Tiago Guedes de Carvalho)
  • "Tu disseste" (2001, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "Primavera de destoços" (2002, reżyseria: Joana Longobardi)
  • "Bófia" (2003, reżyeria: Filipe Pedro)
  • "Escravos do desejo" (2003, reżyseria: Manuel Leite)
  • "Gnoma" (2004, reżyseria: Nuno Tudela)
  • "O rei mimado" (2004, reżyseria: Nuno Tudela)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Biografia. www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Mario Mesquita Borges: Mão Morta Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-09]. (ang.).
  3. ↑ Actividades paralelas - Sapo. www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  4. ↑ a b Videografia. www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  5. ↑ Mão Morta Portugese Charts. portuguesecharts.com. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  6. ↑ Actividades paralelas. www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  7. ↑ Discografia principal, 87-96. www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  8. ↑ Discografia principal, 97-.... www.mao-morta.org. [dostęp 2010-04-11]. (port.).
  9. ↑ Mão Morta - "Novelos de Paixão". ww1.rtp.pt. [dostęp 2010-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-13)]. (port.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mão_Morta&oldid=70921876”