Przejdź do zawartości

Matematyka dyskretna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Problem mostów królewieckich to umowny początek teorii grafów.

Matematyka dyskretna – zbiorcza nazwa wszystkich działów matematyki, które zajmują się badaniem struktur nieciągłych, to znaczy zawierających zbiory co najwyżej przeliczalne[1], czyli właśnie dyskretne[potrzebny przypis]. Podstawowe dziedziny matematyki dyskretnej to kombinatoryka i teoria grafów[1]. Niektóre z pozostałych to:

Matematyka dyskretna bywa kontrastowana z matematyką „ciągłą” jak rachunek różniczkowy i całkowy[2]. Termin ten pojawił się najpóźniej na początku XX wieku, choć samo pojęcie wielkości dyskretnej występowało już w wieku XVI. Najpóźniej w latach 70. XX wieku pojawiły się osobne czasopisma naukowe poświęcone tej dyscyplinie[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b matematyka dyskretna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-15].
  2. a b c Eric W. Weisstein, Discrete Mathematics, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2022-02-15].
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Jeff Miller, discrete mathematics [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (D), MacTutor History of Mathematics archive, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2022-02-18].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]