Marsz Szmat
Marsz Szmat, Marsz Puszczalskich − cykl międzynarodowych protestów zainicjowany manifestacją w Toronto w Kanadzie 3 kwietnia 2011 roku. Uczestniczki i uczestnicy Marszu Szmat (ang. SlutWalk) protestują przeciwko uzasadnianiu lub usprawiedliwianiu gwałtów w oparciu o wygląd zgwałconych kobiet. Początek Marszowi dały słowa oficera policji w Toronto, Michaela Sanguinetti, który stwierdził, że aby być bezpiecznymi „kobiety powinny unikać ubierania się jak puszczalskie"[1].
Przyczyna protestów
[edytuj | edytuj kod]24 stycznia 2011 funkcjonariusz policji w Toronto Michael Sanguinetti podczas wystąpienia na York University powiedział, że „kobiety powinny unikać ubierania się jak puszczalskie, by nie zostać ofiarami przemocy" (po nagłośnieniu sprawy przeprosił za tę wypowiedź)[2]. Inicjatorki Marszu Szmat, Sonya Barnett i Heather Jarvis, zdecydowały, by posłużyć się słowem „puszczalska" w odpowiedzi na tę opinię. Napisały, że kobiety „mają dość dyskryminacji opartej na oskarżeniach o puszczalstwo, bycia osądzanymi na podstawie seksualności i poczucia zagrożenia jako rezultatu tych praktyk"[3].
Formy protestów
[edytuj | edytuj kod]Problematyka kultury gwałtu prowadzi organizatorki i organizatorów marszu do łączenia pochodów z różnymi rodzajami akcji społecznych, które mają na celu uwrażliwienie m.in. na skalę przemocy seksualnej oraz stereotypy na temat jej sprawców i ofiar. Przykładowo, warszawski „Marsz Szmat" w 2013 roku zorganizowano w ramach akcji „Razem przeciw Przemocy Seksualnej". Wydarzenia towarzyszące obejmowały: konferencję naukową „Dość mitów. Psychologiczne, kulturowe i prawne aspekty przemocy seksualnej", warsztaty antyprzemocowe Kobiecej Szkoły Sztuk Walki Wing Tsun, zajęcia Wendo, dwie imprezy klubowe, koncert, kampanię zdjęciową „Nie znaczy nie", w której zachęcano do przesyłania zdjęć z hasłem sprzeciwu wobec przemocy. Podczas marszu odczytano postulaty opracowane na konferencji naukowej i konsultowane ze specjalistkami ds. przemocy seksualnej w radiu TOK FM pt. „Jak przeciwdziałać przemocy seksualnej?" z 12 maja 2013 roku. Stanowiły one podsumowanie rekomendacji na rzecz działań antyprzemocowych i pomocy ofiarom przemocy seksualnej w odniesieniu do służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwości, organów ścigania, systemu edukacji i przekazu medialnego. Marsz Szmat mimo wielu kontrowersji rozbudził debatę publiczną na temat ochrony i dostępu ofiar przemocy seksualnej do informacji o przysługujących im prawach, trybie ścigania przestępców seksualnych, dozwolonych formach manifestacji oraz uwewnętrznianiu stereotypów[4].
Kalendarium wybranych protestów w ramach Marszu Szmat
[edytuj | edytuj kod]- 3 kwietnia 2011 – Toronto, Kanada
- 7 maja 2011 – Boston, USA
- 4 czerwca 2011 – Amsterdam, Holandia
- 4 czerwca 2011 – Canberra, Australia
- 4 czerwca 2011 – Kopenhaga, Dania
- 11 czerwca 2011 – Londyn, Wielka Brytania
- 30 lipca 2011 – Praga, Czechy
- 6 sierpnia 2011 – Helsinki, Finlandia
- 13 sierpnia 2011 – Berlin, Niemcy
- 19 sierpnia 2011 – Buenos Aires, Argentyna
- 19 września 2011 – Santiago de Chile, Chile
- 24 września 2011 – Johannesburg, Republika Południowej Afryki
- 1 października 2011 – Gdańsk, Polska
- 18 maja 2013 – Warszawa, Polska
- 17 maja 2014 – Warszawa, Polska
- 29 maja 2015 – Jerozolima, Izrael
- 21 maja 2016 – Warszawa, Polska.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rush Curtis: Cop apologizes for 'sluts' remark at law school. TheStar.com. [dostęp 2011-10-03].
- ↑ tamże
- ↑ Alissa Randall: Slutwalk set to strut past Queen’s Park to police HQ on April 3. TorontoObserver.ca. [dostęp 2011-10-03].
- ↑ Agnieszka Ziółkowska. Czerwona sukienka. Portal Krytyki Politycznej [dostęp 21.05.2013].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona inicjatorek Marszu – Slut Walk Toronto, dostęp 03.10.2011
- Marek Górlikowski, „Marsz Puszczalskich w obronie ofiar w Gdańsku", 24.09.2011, www.gazeta.pl, dostęp 03.10.2011
- Sarah Bell, "SlutWalk London: Yes means yes, and no means no", 11.06.2011, BBC.co.uk, dostęp 03.10.2011