Nord-Norge
| region (landsdel) | |
 Balsfjorden zimą | |
| Państwo | |
|---|---|
| Powierzchnia |
112 951 km² |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
4,2 os./km² |
Położenie na mapie Nord-Norge na mapie Norwegii
| |
Nord-Norge (bokmål), Nord-Noreg (nynorsk) (płn-lap. Davvi-Norga, Północna Norwegia) – region geograficzny w północnej Norwegii, składający się z trzech okręgów: Nordland, Troms oraz Finnmark. Obszar Nord-Norge wynosi 112 951 km² i stanowi 35% całej powierzchni kraju. Największymi miastami są Mo i Rana, Bodø, Narwik, Harstad, Tromsø oraz Alta.
Obszar Północnej Norwegii zamieszkany jest nie tylko przez Norwegów, ale również przez Saamów, Kwenów (norwescy Finowie) oraz Rosjan (głównie w okolicach Kirkenes).
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Część regionu na południe od koła podbiegunowego nazywana jest Helgeland. Krajobraz zdominowany jest tam przez fjordy, szkiery oraz świerkowe lasy. Przy granicy ze Szwecją znajdują się góry. Najwyższy szczyt Nord-Norge znajduje się w Helgelandzie i jest nim Oksskolten (1915 m n.p.m.). Największymi rzekami regionu są Vefsna i Ranelva.
Łańcuch Saltfjellet wraz z lodowcem Svartisen oddzielają Helgeland od znajdującego się na północ od niego Salten. Najwyższymi szczytami są tutaj Børvasstindan oraz Suliskongen (1907 m n.p.m. – najwyższy szczyt na północ od koła podbiegunowego). Na zachód od Salten znajdują się góry Lofoty, na północ dystrykt Ofoten z Narwikiem oraz szczytami Storsteinfjellet i Stetind.
Na północ od Ofoten znajduje się Troms z lasami bukowymi oraz (w głębi lądu) sosnowymi. Znajdują się w nim również wyżyny wokół rzek Målselv i Reisa oraz duże lesiste wyspy, takie jak Senja, Kvaløya czy Ringvassøya. Najbardziej na północ wysuniętą częścią Nord-Norge (a zarazem całej Norwegii oraz lądowej Europy) jest Finnmark, znajdujący się na północ od Finlandii i graniczący z Rosją. Finnmark składa się z dużych wysp, takich jak Sørøya i Seiland oraz wyżyny Finnmarksvidda. Największą rzeką jest Tana. Mimo że najczęstszym celem turystów jest Nordkapp, najbardziej na północ wysuniętym punktem kontynentalnej Europy jest mniej dostępny Kinnarodden na półwyspie Nordkinn.
