Pobudzenie seksualne
Pobudzenie seksualne – stan fizjologiczny, pozwalający na odbycie stosunku płciowego.
W odróżnieniu od większości zwierząt ludzie są zdolni do pobudzenia seksualnego przez cały rok, nie istnieją sezony godowe.
Oznaki pobudzenia seksualnego u człowieka
[edytuj | edytuj kod]Pobudzenie seksualne kobiety: | Pobudzenie seksualne mężczyzny: |
---|---|
|
|
Fizjologia pobudzenia seksualnego
[edytuj | edytuj kod]Do utrzymania gotowości organizmu do zmiany bodźców zmysłowych lub wyobrażeniowych na seksualne (uzyskania podniecenia seksualnego) potrzebne są następujące mechanizmy:
- istnienie bodźca zmysłowego lub wyobrażeniowego,
- ośrodki seksualne w korze mózgowej oraz nienaruszone funkcje psychiczne,
- ośrodki seksualne w niższych piętrach mózgowia,
- ośrodki seksualne w odcinkach lędźwiowym i krzyżowym,
- przysadka mózgowa i prawidłowa regulacja hormonalna (z istnieniem pewnego poziomu hormonów we krwi),
- nienaruszone drogi nerwowe,
- ogólnie dobre samopoczucie (czynnik X).
Modele reakcji seksualnej człowieka
[edytuj | edytuj kod]Model Masters i Johnson
[edytuj | edytuj kod]Model Masters i Johnson wyróżnia 4 fazy reakcji seksualnej:
Mimo wielu różnic w budowie ciała kobiecego i męskiego, fazy pobudzenia seksualnego są u obu płci bardzo podobne.
Model Helen Kaplan
[edytuj | edytuj kod]Inny model, opracowany przez seksuolog Helen Singer Kaplan , zawiera trzy fazy:
- pożądanie (zarówno psychiczne, jak i fizyczne)
- podniecenie (ma miejsce, gdy pojawia się stan pobudzenia fizycznego)
- orgazm (obejmujący także odprężenie).
Model Bancrofta
[edytuj | edytuj kod]John Bancroft wyróżnia następujące fazy orgazmu:
- Wzrost podniecenia seksualnego do momentu szczytowego, w którym następuje uruchomienie procesu neurofizjologicznego o następujących cechach:
- intensywnym uczuciu przyjemności,
- pewnym stopniu zmiany stanu świadomości ze zmianami dotyczącymi procesów przetwarzania informacji,
- swoistymi doznaniami zlokalizowanymi zwykle w okolicach narządów płciowych, ale ze zmiennym zasięgiem obejmującym całe ciało,
- skurczami mięśni, u kobiet mięśni przepony miedniczej, okołopochwowych, prawdopodobnie macicy, a u mężczyzn mięśni opuszkowo-jamistych i opuszkowo-gąbczastych, częściowo także mięśniami przepony miedniczej,
- innymi zmianami nieobejmującymi narządów płciowych, np. rytmiczne ruchy ciała, zaczerwienienie skóry.
- Faza po orgazmie, w której opisane wyżej objawy wracają do stanu sprzed podniecenia, po czym następuje okres refrakcji, hamujący kolejne podniecenie seksualne[1].
Okres refrakcji jest na ogół dłuższy u mężczyzn niż u kobiet i wraz z wiekiem potrafi ulec wydłużeniu[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ John Bancroft i inni, Seksualność człowieka, Wydanie 1, dodruk, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2019, s. 89, ISBN 978-83-66067-78-3 [dostęp 2023-08-31] .
- ↑ Erik Betjes , What is the refractory period? [online], ISSM, 4 września 2013 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Imieliński: Seksiatria. T. 1: Psychofizjologia seksualna. Warszawa: PWN, 1990. ISBN 83-01-08341-7.