Wilhelm I Orański

Wilhelm I Orański

Adriaen Thomas Key, Wilhelm I Orański
Książę Oranii
Okres	od 1544 do 1584
Poprzednik	René de Châlon
Następca	Filip Wilhelm
Stadhouder Niderlandów
Okres	od 1572 do 1584
Poprzednik	Filip II Habsburg
Następca	Maurycy Orański
Dane biograficzne
Dynastia	Orańska-Nassau
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1533 Dillenburg
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1584 Delft
Ojciec	Wilhelm I, książę Nassau-Dillenburg
Matka	Juliana Stolberg
Żona	Anna van Egmond Anna Saksońska Charlotta de Bourbon Louise de Coligny
Dzieci	Maria von Nassau Filip Wilhelm Orański Maria von Nassau Anna von Nassau Anna von Nassau Maurycy August Nassau Maurycy Orański Emilia von Nassau Luiza Julianna Orańska Elżbieta Katarzyna Charlotta Flandrina Charlotta Brabantia Emilia Antwerpiana Orańska Fryderyk Henryk Orański

Wilhelm I Orański z przydomkiem Niemy, Cichy lub Milczący (ur. 24 kwietnia 1533 w Dillenburgu, zm. 10 lipca 1584 w Delfcie) – hrabia Nassau, książę Oranii od 1544, stadhouder prowincji Niderlandów od 1572.

Początkowo służył na dworze Małgorzaty Parmeńskiej, później był przywódcą walk z Hiszpanią o niepodległość prowincji (1561). Podczas tłumienia powstania przez księcia Albę uciekł na teren jednego z księstw niemieckich. W 1572 powrócił i podjął walkę z Albą. Od 1572 wybierany na stadhoudera kolejnych prowincji Niderlandów.

Po zawarciu unii utrechckiej 1579 stracił wpływy w południowych Niderlandach, co jednak doprowadziło do powstania Republiki Zjednoczonych Prowincji. Został zabity przez fanatyka katolickiego Balthasara Gérarda w Prinsenhofie w Delfcie. Bohater narodowy Holandii, o którym mówi hymn Holandii – „Wilhelmus van Nassouwe”.

Małżeństwa i potomstwo

6 lipca 1551 poślubił on Annę van Egmond (1533–1558), jedyną córkę i dziedziczkę Maksymiliana, bogatego pana Egmont. Mieli oni troje dzieci:

• hrabinę Marię von Nassau (1553–1555),
• Filipa Wilhelma, księcia Oranii (1554–1618), męża Eleanory de Condé,
• hrabinę Marię von Nassau (1556–1616), żonę hrabiego Filipa zu Hohenlohe-Neuenstein.

25 sierpnia 1561 poślubił Annę Saską (1544–1577), jedyną córkę i dziedziczkę Maurycego, elektora Saksonii. Małżeństwo zostało anulowane w 1571. Para miała czworo dzieci:

• hrabinę Annę von Nassau (1562–?),
• hrabinę Annę von Nassau (1563–1588), żonę hrabiego Wilhelma Ludwiga von Nassau-Dillenburg,
• hrabiego Maurycego Augusta Filipa von Nassau (1564–1566),
• Maurycego Orańskiego, księcia Oranii (1567–1625),
• hrabinę Emilię von Nassau (1569–1629), żonę Don Emanuela Portugalskiego.

24 kwietnia 1575 poślubił Charlottę de Burbon (1546–1582), córkę Ludwika III, księcia Montpensier (zm. 1582). Para miała sześć córek:

• Luizę Julianę (1576–1644), żonę Fryderyka IV Wittelsbacha, elektora Palatynatu Reńskiego,
• Elżbietę (1577–1642), żonę Henryka de La Tour d'Auvergne,
• Katarzynę (1578–1648), żonę hrabiego Filipa Ludwika II von Hanau-Münzenberg,
• Charlottę Flandrinę (1579–1640), od 1593 zakonnicę,
• Charlottę Brabantię (1580–1631), żonę Klaudiusza, księcia de Thouars,
• Emilię Antwerpianę (1581–1657), żonę Fryderyka Kazimierza Wittelsbacha, księcia Palatynatu-Zweibrücken-Landsberg.

24 kwietnia 1583 poślubił Louise de Coligny (1555–1620), córkę sławnego admirała Coligny. Para miała syna:

• Fryderyka Henryka, księcia Oranii, hrabiego Nassau (1584–1647).