TKw2
 TKw2 w skansenie w Chabówce | |
| Inne oznaczenia |
Pruski T 161 |
|---|---|
| Producent |
Berliner Maschinenbau-Actien-Gesellschaft |
| Lata budowy |
1916-1925 |
| Układ osi |
E h2t |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
84,9 t |
| Średnica kół napędnych |
1350 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Ciśnienie w kotle |
12 at |
| Powierzchnia przegrzewacza |
45,30 m² |
| Powierzchnia rusztu |
2,30 m² |
| Średnica cylindra |
610 mm |
| Skok tłoka |
660 mm |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Prędkość konstrukcyjna |
50 km/h |
| Parametry użytkowe | |
| Rozstaw szyn |
1435 mm |
TKw2 – parowóz zaprojektowany przez Roberta Garbe, zaprezentowany na światowej wystawie w Malmö jako typ T161. Parowóz okazał się bardzo cenioną przez koleje pruskie konstrukcją i do 1924 wyprodukowano 1242 sztuki. Po I wojnie światowej Polska otrzymała 37 sztuk T161 oznaczonych przez PKP jako TKw1.
Po II wojnie światowej na inwentarz polskich kolei wpisano 129 lokomotyw[1]. Zostały oznakowane jako TKw2[1]. Parowozy wykorzystywano stacjach rozrządowych[1]. Ostatni parowóz został skreślony z inwentarza w grudniu 1976 roku[1]. Lokomotywa TKw2-57 przez lata była deponowana na terenie lokomotywowni w Bytomiu[1]. W późniejszym okresie została sprowadzona do Krzeszowic w związku z planami utworzenia skansenu[1]. W listopadzie 2007 roku została przewieziona do Krakowa[1]. W 1971 roku została sprzedana do kopalni w Bielszowicach. W 1982 roku została odstawiona[1]. Natomiast 1993 roku została przewieziona do skansenu w Chabówce[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Preußische Länderbahndampflokomotiven, [w:] Bastian Königsmann, Pomnik parowóz - die polnischen Denkmaldampflokomotiven. Ein Reisefuhrer zu Geschichte, Geschichten und Gegenwart aller normalspurigen Museums- und Denkmaldampflokomotiven in Polen., Norderstedt: Books on Demand, 2020, s. 67-71, ISBN 978-3-7504-8852-6 (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kraina Żywych Maszyn. [dostęp 2009-09-08].