Tarnawka (dopływ Stradomki)
 Tarnawka w Tarnawie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 4 rzędu | |
| Źródło | |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Stradomka |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Tarnawka – potok, prawy dopływ Stradomki[1]. Ma źródła na wysokości około 520 m n.p.m. w miejscowości Wilkowisko, na północnych zboczach grzbietu łączącego Śnieżnicę ze Świnną Górą i Kostrzą. Grzbietem tym przebiega dział wodny między zlewniami Raby i Dunajca. Tarnawka, w górnym swoim biegu, aż do ujścia Rybskiego Potoku nazywana jest Owsianką, od należącego do Wilkowiska przysiółka Owsiana, gdzie ma swoje źródła. Początkowo spływa w północno-zachodnim kierunku, na wysokości Skrzydlnej zmienia kierunek na północny, później na północno-wschodni. Pomiędzy miejscowościami Szyk i Tarnawa Tarnawka dokonuje przełomu wzniesień Pogórza Wiśnickiego. Jest to tzw. Przełom Tarnawki. W Tarnawie łączy się z Przeginią i od tego miejsca zmienia kierunek znów na północno-zachodni. W miejscowości Grabie, na wysokości 230 m n.p.m. uchodzi do Stradomki[2].
Tarnawka wypływa z północnych stoków Beskidu Wyspowego, ale większa część jej biegu i bocznych dopływów znajduje się na obszarze Pogórza Wiśnickiego. Głównymi dopływami są: Rybski Potok i Przeginia[3].
Potok tworzy liczne meandry i piaszczyste łachy, a na niektórych odcinkach podcinając stoki górskie tworzy strome skarpy. Istnieje też kilka starorzeczy i oczek wodnych. Na dolnym odcinku zlewni Tarnawki utworzono obszar ochronny Natura 2000 Tarnawka o powierzchni 140 ha. Obejmuje on Przełom Tarnawki – odcinek o długości ok. 5 km między Szykiem a Tarnawą. Brzegi Tarnawki na tym odcinku podrastają lasy łęgowe, wierzbowe zarośla i ziołorośla, a na należącej do tego obszaru Przeginii, również olsy i kamieniska rzeczne[4]. Na orograficznie prawych zboczach tego przełomu znajdują się oryginalne skalne wychodnie: Diabelski Kamień i Kamień Żółw oraz pozostałości dawnego grodziska[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 295, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Obszary Natura 2000. Tarnawka [online] [dostęp 2011-02-16].
- ↑ Beskid Wyspowy 1: 50000. Mapa turystyczna, Kraków: Compass, 2006, ISBN 83-89165-86-4.