Przejdź do zawartości

Tiazydy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benzotiadiazyna, struktura macierzysta tiazydów

Tiazydy, diuretyki tiazydowe – grupa leków moczopędnych o budowie sulfonamidowej będących pochodnymi lub analogami benzotiadiazyny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tiazydy odkryto podczas poszukiwań inhibitorów anhydrazy węglanowej silniejszych od acetazolamidu.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Tiazydy powodują hamowanie działania białkowego kotransportera sodowo-chlorkowego w cewce dalszej nefronu, co zmniejsza przechodzenie sodu i chloru ze światła cewki do komórek jej nabłonka. Następstwem jest zwiększone wydalanie sodu i wtórnie zgromadzonej w ustroju wody. Nasileniu ulega ponadto wydalanie potasu i magnezu oraz zatrzymanie wapnia.

Efektywność

[edytuj | edytuj kod]

Maksymalna efektywność oceniana jest na 15%, co oznacza, że o tyle zwiększa się wskutek działania leków z tej grupy wydalanie sodu przesączonego w kłębuszkach nerkowych.

Leki należące do grupy

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]
  • ciężka niewydolność nerek (GFR < 30 ml/min/1,73 m²)
  • ciężka niewydolność wątroby
  • ciężkie zaburzenia elektrolitowe
    • hipokaliemia
    • hiponatremia
    • hiperkalcemia
  • uczulenie na sulfonamidy
  • zatrucie glikozydami nasercowymi
  • ciąża i okres karmienia piersią

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Możliwe interakcje

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na spadek stężenia potasu w surowicy istnieje ryzyko interakcji z glikozydami nasercowymi. Należy też pamiętać, że jednoczesne podawanie z tiazydami diuretyków pętlowych lub glikokortykosteroidów nasila hipokaliemię.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojciech Kostowski, Lucyna Antkiewicz-Michaluk: Farmakologia : podstawy farmakoterapii : podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2001. ISBN 83-200-2504-4.
  • Ernst Mutschler, Gerd Geisslinger: Farmakologia i Toksykologia Mutschlera. MedPharm, 2010. ISBN 978-83-60466-81-0.
  • Gerd Herold: Medycyna wewnętrzna : repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 83-200-3380-2.