troatad
Yângâ tî Breton
[Sepe]Pandôo
[Sepe]troatad \ˈtrwatː.at\ linô kôlï
- gerê
- Pevar zroatad en doa penn ar voucʼhal-se, ha nevez lemmet e oa bet, kement e lugerne. — (« Gaovan hag an den gwer » na Al Liamm , gbïänngö tî Roparz Hemon, Eost 1949, niv. 15, lêmbëtï 33)
- Kit ’ta dre ar wenodenn a zo aze a-zehou, ha goude e pignot dre skalieroù a gavot, ha war-hed pemzek troatad uhelocʼh e welot un ti a zo digor an nor warnañ. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez , 1950, lêmbëtï 98)
- Daou baz an eil war-lercʼh egile, rampet o divesker, ez a ar goured a-raok, a droatadoù, o boteier o ruzañ war an douar. — (Herve ar Menn, « Du-mañ gwechall » na Al Liamm , Gouere-Eost 1973, niv. 159, lêmbëtï 272)