Prijeđi na sadržaj

Anzio

Izvor: Wikipedija
Za ostala značenja, vidi Anzio (razvrstavanje).
Anzio
Država Italija Italija
Regije Lazio
Provincija Rim
Gradonačelnik Luciano Bruschini (april 2008)
Visina {{{altitude}}} m
Površina {{{area_cityproper}}} km²
Stanovništvo
 - Ukupno (as of 2008) {{{populationdensity}}}
 - Gustoća {{{populationdensitymetric}}}/km²
Vremenska zona CET, UTC+1
Koordinate 41°26′52.61″N 12°37′44.59″E / 41.4479472°N 12.6290528°E / 41.4479472; 12.6290528
Ime stanovnika Anziati
Pozivni broj 06
Poštanski broj 00042
Frazioni Anzio Colonia, Marechiaro, Cincinnato, Falasche, Villa Claudia, Lavinio Stazione, Lavinio Mare, Padiglione, Lido dei Gigli, Lido dei Pini
Svetac Sv. Antun


Položaj grada Anzio u Italiji
Website: www.comune.anzio.roma.it

Anzio je grad i istoimena comune (općina) na obali regije Lazio u Italiji, oko 57 km južno od Rima. Poznat po svojoj luci, predstavlja ribarsko naselje, popularno odredište kao i mjesto s koga trajekti i hidroavionoi voze na Pontinske Otoke kao što su Ponza, Palmarola i Ventotene. Grad ima važan historijski značaj kao mjesto na kome su se Saveznici iskrcali u drugom svjetskom ratu.

Historija

[uredi | uredi kod]

Stari vijek

[uredi | uredi kod]

U drevna vremena Anzio je bio poznat kao Ancij (latinski: Antium). Bio je glavni grad Volščana prije nego što su ga osvojili Rimljani.

S kasnijom ekspanzijom Rima bio je popularan kod rimske aristokracije kao mjesto relativno izolirano od gradskih nereda. Kada se Ciceron vratio iz izgnanstva, upravo u Anciju je ponovno sakupio ostatke svoje biblioteke. Drugi važni Rimljani su također imali vile u Anciju, a često su ga posjećivalo carevi julijevsko-klaudijevske dinastije. Gaj Mecena je u Anciju imao vilu; u njemu su rođeni carevi Kaligula i Neron; potonji je osnovao koloniju za veterane i sagradio novu luku, čiji su ostaci još vidjljivi.

Ostaci rimskih vila se nalaze duž obale, istočno i sjeverozapadno od grada. Tamo su pronađena mnoga umjetnička djela - Fanciulla d'Anzio, Borgheseov Gladijator (Louvre) i Apolon Belvederski.

Od svih vila je najpoznatija bila Neronova vila, koja još nije identificirana, ali se vjeruje da se nalazi na lokaciji Arco Muto, gdje postoje ostaci teatra. Prostirala se dužinom obale oko rta Capo d'Anzio. Neron je vilu sagradio na mjestu prethodne vile, gdje je August ranije bio primio rimsku delegaciju koja ga je nazvala Pater patriae ("Otac domovine"). Vilu su koristili svi carevi do Severa.

Srednji vijek

[uredi | uredi kod]

U srednjem vijeku Anzio se postupno napuštao u korist susjednog Nettuna. Krajem 17. vijeka pape Inocent XII i Klement XI su sagradili novu luku, ali na pogrešnom mjestu, pa se ona često puni muljem i pijeskom.

Drugi svjetski rat

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: Operacija Shingle

Anzio i Nettuno su bila mjesta znamenitog savezničkog iskrcavanja u (Operacija Shingle) i četveromjesečne bitke u drugom svjetskom ratu. Oko grada su smješteno Commonwealthovo groblje Anzio War Cemetery i Beach Head War Cemetery.

Američke snage su u februaru 1944. bile tjedan dana opkoljene od strane Nijemaca u spiljama Pozzoli u februaru. Tom prilikom su pretrpile velike gubitke. Postoji film Anzio (1968, rež. Edward Dmytryk) posvećen bitci u kome je glumio Robert Mitchum, a koji se temeljio na knjizi Wynford Vaughan-Thomasa.

Transport

[uredi | uredi kod]

Anzio je s Rimom povezan cestama Via Nettunense (SS207), Via Ardeatina (SS601) i željeznicom Roma-Nettuno koja staje u stanicama Lavinio, Villa Claudia, Marechiaro, Anzio Colonia i Anzio.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]