Vasilije Kačavenda
Vasilije Kačavenda
| |
| Osnovne informacije | |
|---|---|
| Pomjesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zvorničko-tuzlanska |
| Arhijerejski čin | Episkop |
| Titula | Episkop zvorničko-tuzlanski |
| Način obraćanja | Njegovo preosveštenstvo |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| – godine službe | 1978.-2013. |
| – prethodnik | Longin |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Ljubomir Kačavenda |
| Datum rođenja | 19. decembar 1938. |
| Mjesto rođenja | Sarajevo |
| Kraljevina Jugoslavija | |
Ljubomir Kačavenda (crkveno ime Vasilije Kačavenda, Sarajevo, 19. decembar 1938) je umirovljeni episkop zvorničko-tuzlanski, poznat po tome što je morao napustiti dužnost usled optužbi za pedofiliju.
Po završenoj osnovnoj školi, uspješno je završio petorazrednu bogosloviju, a potom i Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu. Pored toga, studirao je prava i arheologiju.[1]
Zamonašen je u manastiru Ozren 1957. godine. Godine 1960. unapređen je u čin jeromonaha, a ubrzo je odlikovan pravom nošenja crvenog pojasa i činom protosinđela. Kao sabrat manastira Ozren postavljen je na dužnost arhijerejskog zamjenika i sekretara Crkvenog suda Zvorničko-tuzlanske eparhije u Tuzli.
Nakon smrti episkopa Longina, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve, na svom redovnom zasjedanju 1978, izabrao je Vasilija za novog episkopa zvorničko-tuzlanskog. Narečenje novog episkopa obavljeno je 24. juna, a svečana arhijerejska hirotonija 25. juna 1978. u Sabornoj crkvi u Beogradu. Svetu arhijerejsku liturgiju služio je patrijarh srpski German, uz sasluženje episkopa banatskog Vasariona i šabačko-valjevskog Jovana, deset sveštenika i deset đakona.[1] Svečano ustoličenje je obavljeno 16. jula 1978, uz prisustvo nekoliko hiljada ljudi iz eparhije i šire.[1]
Kačevenda je široj javnosti postao poznat za vreme rata u Bosni i Hercegovini kada je postao poznat kao jedna od najistaknutijih crkvenih ličnosti koja je podržavala srpske nacionaliste i Republiku Srpsku. Posle rata je izazvao kontraverze kada je u aprilu 2007. godine odbio poziv da održi vjersku službu vojnicima Oružanih snaga BiH, koji su kao nova rotacija deminera poslati u Irak, pravdajući ovaj čin lošim uslovima za održavanje vjerske službe pravoslavaca. [2]
U novembru 2012. je Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve dobio video-snimke koje pokazuju Kačevendu u seksualnoj aktivnosti [3] sa maloletnim dečacima. [4][5] 9. novembra je Kačevenda podneo ostavku, navodeći "zdravstvene razloge" [6][7][8], ali ju je kasnije povukao.
Na sednici od 22. aprila 2013. usvojena je njegova ostavka na službu aktivnog eparhijskog arhijereja,[9] koju je podneo iz zdravstvenih razloga 6. novembra 2012. Zatim, Sveti arhijerejski sabor ga je 29. maja 2013. konačno i trajno razrešio upravljanja Eparhijom zvorničko-tuzlanskom.[10]
Doživeo je moždani udar (šlog) u petak 20. septembra 2013. godine, od koga se oporavljao u Kliničkom centru Srbije[11] gde je operisan 22. septembra 2013.[12]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Njegovo preosveštenstvo episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije“[mrtav link], na portalu Srpske pravoslavne crkve
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2007-04-17. Pristupljeno 2015-10-20.
- ↑ „Telegraf”. Telegraf. 21 May 2013. Pristupljeno 6 April 2015.
- ↑ „"Blic" imao uvid u vladikin porno snimak: Kačavenda ljubio maloletnika u usta”. Blic. 18 April 2013. Pristupljeno 6 April 2015.
- ↑ „Vladika Kačavenda ljubi dečaka”. Kurir. 21 May 2013. Pristupljeno 6 April 2015.
- ↑ „Vladika Vasilije podneo ostavku zbog bolesti”. Vesti. 10 November 2012. Pristupljeno 27 August 2014.
- ↑ „Vladika Kačavenda čeka izveštaj policije”. Vesti. 19 April 2013. Pristupljeno 27 August 2014.
- ↑ „Zašto se Vasilije Kačavenda povlači iz službe?”. Federalna. 12 November 2012. Arhivirano iz originala na datum 2015-09-24. Pristupljeno 27 August 2014.
- ↑ „Saopštenje za javnost Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve, 22. april 2013.”. Arhivirano iz originala na datum 2015-09-06. Pristupljeno 2015-10-20.
- ↑ Sabor SPC: Kačavenda konačno i trajno razrešen („Politika“, 29. maj 2013)
- ↑ Kačavenda doživeo moždani udar („Večernje novosti“, 21. septembar 2013)
- ↑ Vladika Kačavenda izašao iz šok sobe („Večernje novosti“, 25. septembar 2013)