ข้ามไปเนื้อหา

musim

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามาเลเซีย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จากภาษาอาหรับ مَوْسِم (มัวซิม)

คำนาม

[แก้ไข]

musim (อักษรยาวี موسيم, พหูพจน์ musim-musim, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ musimku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง musimmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม musimnya)

  1. ฤดู

ภาษาอินโดนีเซีย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จากภาษาอาหรับ مَوْسِم (มัวซิม)

คำนาม

[แก้ไข]

musim (สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง musimku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง musimmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม musimnya)

  1. ฤดู