Douglas DC-8
Douglas DC-8 | |
---|---|
Türü | Yolcu ve askeri nakliye |
Ulusal köken | ABD |
Üretici | Douglas Aircraft Company |
İlk uçuş | Mayıs 1958 |
Hizmete giriş | Eylül 1959'da United Airlines ve Delta Air Lines |
Üretim aralığı | 1958-1972 |
Üretim sayısı | 556 |
Douglas DC-8 Dört motorlu jet uçağıdır. 1959 - 1972 yılları arasında üretilmiştir. Bugün hâlen en büyük dargövdeli uçak unvanını korumaktadır.
İlk jet uçağı De Havilland Comet 1949 yılında imal edilmişti. Boeing'in askeri imal kanadı da aynı yıllarda araştırmalarını yoğunlaştırmıştı. B-47 Stratojet (ilk uçuş 1947) ve B-52 Stratofortress (1952) bu konudaki ilk uçaklar oldu.
De Havilland Comet ise 1952 yılında servise girdi ancak 1953 ve 1954 yıllarında ciddi kaza olayları ile karşılaştı. Comet bu kazalar sonrası jet motorlar için daha detaylı araştırmalara gitti ve bu araştırmalar DC-8 oluşumuna ışık tuttu.
Douglas 1953 yılında jet motorlu uçak konusunda çalışmalarına başladı ve 1955 yılında da DC-8 duruldu. Dört versiyon olarak planlanan üretim sonrası ilk uçuş 1957'de, satışlar ise 1959 için ayarlandı. 1955 yılında Boeing 707 ile satış amaçlı sıkı bir rekabet ortamı başladı.
1958 yılına gelindiğinde 133 DC-8 satışına karşın 150 adet 707 satılmıştı.
Varyantlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Erken dönem modeller
[değiştir | kaynağı değiştir]- DC-8 Series 10 Amerika içi uçuşlar için planlanan modeldir.DC-8-11, The DC-8-12 ufak değişimler içermektedir. 28 adet DC-8-10 serisi satılmıştır.
- DC-8 Series 20 Motor gücü artırılmıştır. 34 adet DC-8-20 serisi üretilmiştir.
- DC-8 Series 30 Kıtalararası uçuşlar için planlanmıştır. The DC-8-31 Mart 1960'ta duyurulmuştur. DC-8-32 benzer ancak ağırlık açısından değişkendi. DC-8-33 serinin son modeliydi. 57 adet DC-8-30 serisi üretilmiştir.
- DC-8 Series 40 İlk turbofan motora sahip taşımacılık uçağıdır.. The DC-8-41 ve DC-8-42 versiyonları mevcuttur.
- DC-8 Series 50 . The DC-8-51, DC-8-52 ve DC-8-53 . 88 adet DC-8-50 serisi üretilmiştir.
- DC-8 Jet Trader
Süper altmışlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- DC-8 Series 61 yüksek kapasite ve orta uçuşlar için planlanmıştır. 88 adet satıldı.
- DC-8 Series 62 uzun menzilli uçuş amaçlıydı. 67 adet üretildi.
- DC-8 Series 63
Süper yetmişler
[değiştir | kaynağı değiştir]- DC-8-72 ve DC-8-73
İstatistikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Üretim
[değiştir | kaynağı değiştir]Toplam üretim: 556 adet 1960 - 1972 arası
- DC-8-10, 2
- DC-8-20, 59
- DC-8-30, 52
- DC-8-40, 29
- DC-8-50, 162
- DC-8-60, 262
İlk uçuşlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- DC-8-10 Mayıs 30, 1958
- DC-8-20 Kasım 29, 1958
- DC-8-30 Şubat 21, 1959
- DC-8-40 Haziran 23, 1959
- DC-8-50 Aralık 20, 1960
- DC-8-55 Ekim 20, 1962
- DC-8-61 Mart 14, 1966
- DC-8-62 Ağustos 29, 1966
- DC-8-63 Nisan 10, 1967
- (DC-8-61) DC-8-71 Ağustos 15, 1981
- (DC-8-62) DC-8-72 Ekim 5, 1981
- (DC-8-63) DC-8-73 Mart 4, 1982
Kullanıcılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Sivil DC-8 kullanıcıları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ağustos 2006 itibarı ile 143 DC-8 uçağı şu şirketlerde hâlen görevde idi:
- ABSA - Aerolinhas Brasileiras (1)
- ABX Air (16)
- Aeropostal de Mexico (2)
- African International Airways (5)
- Air Transport International (18)
- Alas del Pacifico (1)
- Arrow Air (7)
- Arrow Air Panama (1)
- Astar Air Cargo (9)
- Beta Cargo (2)
- Cygnus Air (3)
- Expo Aviation (1)
- Fair Aviation (1)
- Heavylift Arabia (2)
- Hewa Bora Airways (2)
- Interflight (1)
- Johnsons Air (4)
- Kinshasa Airways (2)
- MK Airlines (6)
- Murray Aviation (3)
- Silverback Cargo Freighters (2)
- Skymaster Airlines (3)
- Transair Cargo (1)
- Transporte Aereo del Pacifico (1)
- Transportes Charter do Brasil (2)
- United Arabian Airlines (1)
- United Parcel Service (46)[1]
Askeri DC-8 kullanıcıları
[değiştir | kaynağı değiştir]Mart 2006 itibarı ile:
Özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]DC-8-32 | DC-8-63CF | |
---|---|---|
Mürettebat | Three | |
Yolcu | 176 (ekonomi) 124 (karışık) |
259 (ekonomi) 180 (karışık) |
Uzunluk | 150 ft 6 in (45.87 m) | 187 ft 4 in (57.10 m) |
Kanat genişliği | 142 ft 5 in (43.41 m) | 148 ft 5 in (45.24 m) |
Yükseklik | 43 ft 4 in (13.21 m) | 43 ft 0 in (13.11 m) |
Kabin genişliği | 12 ft 3 in (3.73 m) | |
Kanat alanı | 2,771 ft2 (257.4 m2) | 2,927 ft2 (271.9 m2) |
Boş ağırlık | 134,000 lb (60,800 kg) | 146,300 lb (66,360 kg) |
Max. kalkış ağırlığı | 310,000 lb (140,600 kg) | 355,000 lb (161,000 kg) |
Güç ünitesi (4x) | Pratt & Whitney JT4A-9 turbojets, 16,800 lbf (74.7 kN) each |
Pratt & Whitney JT3D-7 turbofans, 19,000 lbf, (84.5 kN) each |
Max. yer hızı | 588 mph (946 km/h) | 596 mph (959 km/h) |
Menzil | 4,605 miles (7,410 km) | 2,140 miles (3,445 km) |
Kanat kuvveti | 111.9 lb/ft2 (546.2 kg/m2) | 121.3 lb/ft2 (592.2 kg/m2) |
Güç/Ağırlık Oranı | 0.217 | 0.21 |
İlşkili içerik
[değiştir | kaynağı değiştir]İlişkili
[değiştir | kaynağı değiştir]Benzer uçaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Flight International, 3-9 Ekim 2006
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- DC-8 Airliners.net sayfalarında 15 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- DC-8 aerospaceweb.org sayfalarında 14 Temmuz 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- DC-8 Airborne Laboratuvarı ile ilgili olarak 11 Temmuz 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- DC-8 zap16.com sayfalarında
- İlk dönem DC-8'ler 1940'larda 23 Mayıs 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. & DC-8 video klipler dc8.org 24 Mayıs 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.