djinné
Apparence
Pårticipe erirece
[candjî]djinné
- Do viebe « djinner »
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | djinné | djinnés |
femrin padrî | djinnêye | djinnêyes |
femrin padvant | djinnêye | djinnêyès |
djinné omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' a må do nén fé ene sacwè comifåt divant tertos.
- Cwand il est e cpagneye, il est djinné, i s' hontixh— Nicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
- Lu, avou s' buze et s' hôt colé qui lyi vént ås orayes, i s' tént tot roed, on pô djinné do sinti so ses rins èn abit d' fén drap, lu k' est todi si bén à si åjhe avou s' grand såro di tos les djoûs — Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse (fråze rifondowe).
- Ele esteut surmint foirt djinnêye
Paski s' cote rimontéve trop hôt
Asteure ele vis schouve li pavêye,
Avou s' rôbe k' ele rilive trop pô— Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe). - (Les amoureus s’ catchèt dins les rouwales) eto, cwand vos lzès rescontrez, vos veyoz bén k’ i sont djinnés — François Loriaux (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]k' a pô d' cwårs
- Francès : dépourvu d'argent