Aller au contenu

djinné

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : djinne, Djihinne.

Pårticipe erirece

[candjî]

djinné

  1. Do viebe « djinner »
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin djinné djinnés
femrin padrî djinnêye djinnêyes
femrin padvant djinnêye djinnêyès

djinné omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a må do nén fé ene sacwè comifåt divant tertos.
    • Cwand il est e cpagneye, il est djinné, i s' hontixhNicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
    • Lu, avou s' buze et s' hôt colé qui lyi vént ås orayes, i s' tént tot roed, on pô djinné do sinti so ses rins èn abit d' fén drap, lu k' est todi si bén à si åjhe avou s' grand såro di tos les djoûs Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse (fråze rifondowe).
    • Ele esteut surmint foirt djinnêye
      Paski s' cote rimontéve trop hôt
      Asteure ele vis schouve li pavêye,
      Avou s' rôbe k' ele rilive trop pôMartin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe).
    • (Les amoureus s’ catchèt dins les rouwales) eto, cwand vos lzès rescontrez, vos veyoz bén k’ i sont djinnés François Loriaux (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
k' a må do nén fé ene sacwè comifåt divant tertos

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a må do nén fé ene sacwè comifåt divant tertos
k' a pô d' cwårs
  • Francès : dépourvu d'argent