Boeddhavamsa
| Boeddhisme |
|---|
 |
| Stigter |
| Siddhartha Gautama |
| Volgelinge |
| 488–535 miljoen |
| Geskiedenis |
| Geskiedenis van Boeddhisme • Kloosterlewe |
| Belangrike begrippe |
| Afhanklike ontstaan • Dharma • Drie Juwele • Drie kenmerke van die bestaan • Dukkha • Edel Agtvoudige Pad • Karma • Nirwana • Samsara • Verligting • Vier Edel Waarhede |
| Strominge |
| Mahayana • Suiwer Land • Theravada • Tibettaanse Boeddhisme • Vajrayana • Zen |
| Geskrifte |
| Boeddhavamsa • Pali-kanon • Lotussoetra |
Die Boeddhavamsa (ook bekend as die Kroniek van Boeddhas) is ’n Boeddhistiese teks wat die lewe beskryf van Gautama Boeddha en die 24 vorige Boeddhas wat sy verkryging van boeddhaskap voorspel het.[1][2] Dit is die 14de boek van die Khuddaka Nikaya, wat weer die 5de en laaste deel van die Sutta Pitaka is.[3] Die Sutta Pitaka is een van drie pitakas ("mandjies", of hoofdele) wat saam die Tripitaka, of Pali-kanon, van Theravada-Boeddhisme uitmaak.[4]
Geleerdes glo die Boeddhavamsa is in die 1ste en 2de eeu geskryf en is dus ’n latere byvoeging tot die Pali-kanon.[5][6]
Opsomming
[wysig | wysig bron]
Die eerste hoofstuk vertel hoe Gautama Boeddha ’n pad besaai met juwele in die lug skep om sy bonormale kennis te demonstreer.[6]
In die tweede hoofstuk vertel Gautama hoe hy in ’n vorige lewe ’n voorspelling van die destydse Dipankara Boeddha ontvang het dat hy "in die volgende era ’n Boeddha met die naam Sakyamuni sal word"[7] en hoe hy die "tien volmaakthede" uitgedink het wat hy moes oefen.
Van hoofstukke 3 tot 26 is ’n beskrywing van die 24 historiese Boeddhas wat Gautama Boeddha voorafgegaan het, en die verdienstelike handelinge van Gautama Boeddha in sy vorige lewens teenoor hulle.
Hoofstuk 27 is ’n beskrywing van die lewe van Gautama Boeddha.[1]
Hoofstuk 28 noem drie Boeddhas wat Dipankara voorafgegaan het,[1][6] sowel as die toekomstige Boeddha, Maitreya.[1][6]
In hoofstuk 29 word vertel hoe die Boeddha se relieke ná sy dood versprei moet word.[1]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Buddha Dharma Education Association (2014). "Suttanta Pitaka: Khuddaka Nikāya: 14.Buddhavamsa-History of the Buddhas". Guide to Tipiṭaka. Tullera, NSW, Australië: Buddha Dharma Education Association. Besoek op 21 Desember 2014.
- ↑ Hinüber, O (1996). A Handbook of Pāli Literature (1ste uitg.). Philadelphia: Coronet Books Inc. ISBN 978-8121507783.
- ↑ "Manual of Buddhist Terms and Doctrines (Pali dictionary)". palikanon.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Augustus 2019. Besoek op 21 Desember 2014.
- ↑ Lancaster, LR (2005). "Buddhist books and texts: canon and canonization". Encyclopedia of religion (2de uitg.). New York: Macmillan Reference USA. p. 1252. ISBN 978 00-286-5733-2.
- ↑ A textual and Historical Analysis of the Khuddaka Nikaya, Oliver Abeynayake Ph.D., Colombo, 1ste uitg. 1984, bl. 113.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Horner, IB, red. (1975). The minor anthologies of the Pali canon. Volume III: Buddhavaṁsa (Chronicle of Buddhas) and Cariyāpiṭaka (Basket of Conduct). Londen: Pali Text Society. ISBN 0-86013-072-X.
- ↑ "Vajracchedikā Prajñāpāramitā Sūtra". Translations from the Taishō Tripiṭaka (in Engels). Lapis Lazuli Texts. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2019. Besoek op 21 Desember 2014.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]The chronicle of twenty-four Buddhas, deur Mingun Sayadaw, red. en vert. prof. U Ko Lay en U Tin Lwin, Yangon, Myanmar. Net hoofstukke 1, 22, 23 en 24.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
