З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эхінакактус[3] (Echinocactus) — род шарападобных сукулент з сямейства Кактусавыя, распаўсюджаныя ў пустынях Мексікі і на паўднёвым захадзе ЗША. Расліны растуць павольна, але іх вышыня можа дасягаць трох метраў, а шырыня — больш за метр.
Навуковая родавая назва паходзіць ад грэчаскага слова echinos — вожык.
Па класіфікацыі Бакеберга род Эхінакактус адносіцца да падтрыбы Паўночныя шарападобныя кактусы (Boreocactinae Backeb.), трыбы Цэрэусавыя (Cereeae Britton et Rose) падсямейства Цэрэусавыя (Cereoideae Schum.).
Натуральны арэал гэтага роду — субтрапічныя пустыні ЗША і Мексікі, у тым ліку знакамітая пустыня Махавэ. Для гэтых раёнаў характэрныя вапнавыя і гліністыя глебы.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Напісанне Эхінакактус у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.18., кн.1, Мн., 2003, С.195