glaskent
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | klaskent |
| dre vlotaat | glaskent |
| dre c'hwezhañ | c'hlaskent |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
glaskent /Distagadur ?/
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- Met hemañ a gasas anezhe en tu enep, ha ne gavjont ket ar pezh a glaskent. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 252.)
- Goude m'o devoe furchet an archerien jardin an eskopti eus an eil korn d'egile, hag an eskopti eus an nec'h d'an traoñ, hep kaout an hini a glaskent, e teujont e kêr hag ec'h en em lakejont da furchañ ivez an tiez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 20.)
- En em lakaat a reant e tal da goll ho madou hag ho buez; an dra-ze ne rea man; gloar Doue, mad ar relijion, silvidigez an eneou, a glaskent araok pep tra. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 179.)
- Graet o zro gante, e tistrojont d'an ti, hep bezañ gwelet roud eus an hini a glaskent, merer Keralzi, Ivon Lestrezeg. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 78.)