hon-unan

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan perc'hennañ hon (dirak ur vogalenn) hag unan.

Adverb

hon-unan /ɔ̃nˈ(h)ỹːnãn/

1. Ni hepken, hep den ebet all
   • Hon-unan oa du hor penn ha laosk an tamm ac'hanomp. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 3.)
   • Ma vennomp kaout rouaned veur, bezomp hon-unan sujidi valc'h, gouvezomp' bepred bezañ dieub. — (Claude Bernard, troet e brezhoneg gant Yann-Vari ar Gov, Arzhur Breizh, eil emb. Ti-moul. J.-B. Baillère, Pariz, 1949, p. 42.)
   • — Neuze e rankimp klask hon-unan, eme Ron. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 205.)

Gwelet ivez

• ma-unan, da-unan, e-unan, hec'h-unan, hoc'h-unan, o-unan, an-unan
• hon-daou, hon-div, hon-tri, hon-teir, hon-pevar, hon-peder, [...], hon-trizek, hag all

Troidigezhioù

• galleg : (nous) en personne ^(fr) , nous-mêmes ^(fr) , (nous) seul(e)s ^(fr)