Idi na sadržaj

Ampicilin

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Ampicilin
Naziv lijekaAmpicilin
Trgovačka imenaPrincipen
Klasifikacija
ATC kodoviJ01CA01 S01AA19 QJ51CA01
CAS registarski broj69-53-4
Stručne informacije
Hemijske osobine

Ime po IUPAC (2S,5R,6R)-6-([(2R)-2-amino-2-fenilacetil]amino)-3,3-dimetil-7-okso-4-tia-1-azabiciklo[3.2.0]heptan-2-karboksilna kiselina
Sumarna formulaC16H19N3O4S
Molarna masa349,41 g/mol
Farmakokinetičke osobine
Biološka raspoloživost40 % (oralno)
Metabolizam12-50 %
Poluvrijeme eliminacijepribližno 1 sat
Izlučivanje75-85 % putem bubrega

Ampicilin pripada porodici aminopenicilina i kao takav ima dejstvo širokog spektra. U komercijalnoj je upotrebi protiv velikog broja infekcija od 1961. godine. Ponekad kod pojedinaca može da bude uzrok alergijskih reakcija, koje mogu biti minimalnog inteziteta u vidu svraba do visokog inteziteta u obliku anafilaktičkog šoka.

Mehanizam

[uredi | uredi izvor]

Ampicilin negativno djeluje na gram negativne bakterije tako što degradira ćelijski zid. Degradiranje ćelijskog zida i sprječavanje u sintezi istog dovodi do umiranja ćelije, pri čemu je potpuno omogućen ulazak tečnosti u samu ćeliju.

Ampicilin je veoma blizak rođak Amoksicilina, koji je još jedan oblik penicilina, i oba se koriste u borbi protiv urinarnih infekcija, pneumonije, influence izazvane organizmom Haemophilus influenzae, kao i blažih oblika meningitisa.