Miometrij
| Miometrij | |
|---|---|
 Maternica i njene tube (Miometrij je obilježen i centru, desno) | |
 Mikroscopski preparat miometrija | |
| Detalji | |
| Lokacija | Maternica |
| Identifikatori | |
| Latinski | 'Tunica muscularis' |
| MeSH | D009215 |
| TA98 | A09.1.03.025 |
| TA2 | 3520 |
| FMA | 17743 |
| Anatomska terminologija | |
Miometrij je srednji sloj materničnog zida, koji je uglavnom građen od ćelija materničnog glatkog mišića, zvanih i maternični miociti[1] ali je i potpora za stromu i vaskularno tkivo.[2] Glavna funkcija mu je izazivanje materičnih kontrakcija.
Struktura
[uredi | uredi izvor]Miometrij je smješten između endometrija (unutrašnjeg sloja zida maternice) i seroze ili perimetrija (vanjski sloj maternice). Kod vrsta koje nisu primati, mometrij se sastoji od dva različita sloja, vanjskog uzdužnog i unutrašnjeg kružnog sloja. Međutim, kod čovjeka miometrijska struktura nije tako dobro definirana kao da se pojavila nova struktura koja se naziva subendometrijski sloj miometrija koji se naziva i spoj endometrija i miometrija. Unutrašnja trećina miometrija (zvana "spojni" ili "subendometrijski" sloj) izvedena iz Müllerovog kanala, dok se spoljni, preovlađujući sloj miometrija da potiče iz nemillerovskog tkiva i glavno je kontraktilno tkivo tokom rađanja i pobačaja.[1]Spojni sloj funkcionira poput kružnog mišićnog sloja, sposobnog za peristaltiku i antiperistaltsku aktivnost, ekvivalentno mišićnom sloju crijeva.
Mišićna struktura
[uredi | uredi izvor]Molekularna struktura miometrijskog glatkog mišića vrlo je slična onoj glatkih mišića na ostalim dijelovima tijela, pri čemu su pretežni proteini miozin i aktin.[1] U glatkom mišiću maternice postoji oko 6 puta više aktina nego miozina. Promjena miozinskog isoljavanja glatkog mišića maternice može biti odgovorna za promjene smjera kontrakcije maternice tokom menstruacijskog ciklusa.[1]
Funkcija
[uredi | uredi izvor]Kontrakcija
[uredi | uredi izvor]Miometrij se rasteže (ćelije glatkih mišića se šire i u veličini i u broju) tokom trudnoće kako bi maternica dobila nekoliko puta veću neravidinsku veličinu, i smanjila se na koordiniran način, pozitivnim povratnim efektom na Fergusonov refleks, tokom procesa porođaja. Nakon porođaja, miometrij se kontrahira za izbacivanje placente, a krstasta vlakna srednjeg sloja komprimiraju krvne žile da bi smanjili gubitak krvi. Pozitivna korist za rano dojenje je stimulacija ovog refleksa da bi se smanjio daljnji gubitak krvi i olakšao brzi povratak na trudničko stanje mišića maternice i trbuha. Maternični mišić maternice ima fazni oblik, prebacujući se između kontraktilnog obrasca i održavajući tonus mirovanja s diskretnim, povremenim kontrakcijama različite frekvencije, amplitude i trajanja.[1]
Stanje mirovanja
[uredi | uredi izvor]Zabilježeno je da membranski potencijal mirovanja (Vrest) glatkih mišića maternice iznosi između –35 i –80 mV.[1] Kako s potencijalom za odmaranje membrane ostalih tipova ćelija, održava se putem Na+/K+ pumpe, to izaziva veću koncentraciju iona Na+ u mešućelijskom prostoru, a veću koncentraciju iona K+ u unutarćelijskom prostoru nego u vanćelijskom. Nakon toga, otvaranje K+ kanala u većem stepenu od [[natrijev kanal Na+ kanala]] rezultira ukupnim otpuštanjem pozitivnih iona, što rezultira negativnim potencijalom.
Ovaj potencijal odmora podvrgava se ritmičkim oscilacijama koje su nazvane "sporim talasima" i odražavaju unutarnju aktivnost potencijala sporih talasa. Ca 2+, Na+, K + i Cl– ioni između unutarćelijskog i vanćelijskog prostora, što zauzvrat, odražava propusnost plazma membrane za svaki od tih iona.[1] K+ je glavni ion odgovoran za takve promjene u ionskom toku, odražavaju promjene na različitim K+ kanalima
Nadražaj-kontrakcija
[uredi | uredi izvor]Uparivanje podražaj-kontrakcija materničkog glatkog mišića je također vrlo slično onom kod ostalih glatkih mišića uopće, sa intraćelijskim povećanjem kalcija (Ca2+) što dovodi do kontrakcije.
Vraćanje u stanje mirovanja
[uredi | uredi izvor]Uklanjanje Ca2+ nakon kontrakcije izaziva opuštanje glatkih mišića i obnavlja molekulskuu strukturu sarkoplazmatskog retikuluma za sljedeći kontraktilni stimulans.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b c d e f g Aguilar, H. N.; Mitchell, S.; Knoll, A. H.; Yuan, X. (2010). "Physiological pathways and molecular mechanisms regulating uterine contractility". Human Reproduction Update. 16 (6): 725–744. doi:10.1093/humupd/dmq016. PMID 20551073.
- ^ "NCI Dictionary of Cancer Terms". National Cancer Institute. Pristupljeno 2017-12-27.
