Абак
Аба́к (лат. abacus — хăма) – пирĕн эрăчченхи 4 ĕмĕрте Авалхи Грецинче шут ĕçне йĕркелемелли шут хăми. Абак хăмине йĕрсемпе пайланă, шут ĕçне йĕрсем тăрăх хурса тухнă чул катăкĕсемпе йĕркеленĕ.
Литература
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Депман И. Я. История арифметики. М.: Просвещение, 1965, с. 79-88. 2017 ҫулхи Ҫу уйӑхӗн 14-мӗшӗнче архивланӑ.
- Гутер Р. С., Полунов Ю. Л. От абака до компьютера. — 2-мĕш кăл., тӳр. тата хуш.. — М.: Знание, 1981. — 100000 экз.
- Boyer, Carl B.; Merzbach, Uta C. A History of Mathematics. — 2nd. — John Wiley & Sons, Inc., 1991. — ISBN 978-0-471-54397-8
- Gaisford, Thomas Etymologicon Magnum seu verius Lexicon Saepissime vocabulorum origines indagans ex pluribus lexicis scholiastis et grammaticis anonymi cuiusdam opera concinnatum. — Amsterdam, The Netherlands: Adolf M. Hakkert, 1962.
- Huehnergard, John (2011), "Appendix of Semitic Roots, under the root ʾbq.", American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.), Houghton Mifflin Harcourt Trade, ISBN 978-0-547-04101-8
- Klein, Ernest (1966), "abacus", A Comprehensive Etymological Dictionary of the English Language, vol. I: A-K, Amsterdam: Elsevier Publishing Company
- Lasserre, Franciscus; Livadaras, Nicolaus Etymologicum Magnum Genuinum: Symeonis Etymologicum: Una Cum Magna Grammatica. — Rome, Italy: Edizioni dell'Ateneo, 1976. — Т. Primum: α — άμωσϒέπωϛ.
- Onions, C. T.; Friedrichsen, G. W. S. & Burchfield, R. W. (1967), "abacus", The Oxford Dictionary of English Etymology, Oxford, UK: Oxford at the Clarendon Press
- Pullan, J. M. The History of the Abacus. — Frederick A. Praeger, Inc., Publishers, 1968. — ISBN 978-0-09-089410-9
- de Stefani, Aloysius Etymologicum Gudianum quod vocatur; recensuit et apparatum criticum indicesque adiecit. — Leipzig, Germany: Teubner, 1909. — Т. I.
Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Абакос // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Шчутсем |
|
|---|---|