pomieszanie

Polish

Etymology

From pomieszać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.mjɛˈʂa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: po‧mie‧sza‧nie

Noun

pomieszanie n

1. verbal noun of pomieszać
2. self-consciousness, abashment, embarrassment

   Synonyms: zmieszanie, zawstydzenie, zakłopotanie, zażenowanie

Declension

Declension of pomieszanie

	singular
nominative	pomieszanie
genitive	pomieszania
dative	pomieszaniu
accusative	pomieszanie
instrumental	pomieszaniem
locative	pomieszaniu
vocative	pomieszanie

Further reading

• pomieszanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomieszanie in Polish dictionaries at PWN