Konfitura
Konfitura deitzen zaio frutak, barazkiak edo tuberkuluak egostetik ateratzen den produktuari, bere zuku edo mamiarekin batera, azukre mota desberdinekin. Besteak beste, konpotak, fruta almibarretan, marmeladak, gozokiak eta jeleak.[1]
Konfitura likidoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Konfitura likidoetan, frutak xarabe likido eta garden batean konfitatzen dira. Xarabe horrek, normalean, frutaren kolorea mantentzen du. Fruta batzuk osorik konfitatzen dira, beste batzuk zatika eta prestatzeko moduak arte handia eskatzen du. Xarabeak nahiko trinkoa izan behar du egosten zaizkion frutak kontserbatzeko, eta beti estali behar ditu, baina ez du loditasun-maila horretatik pasatu behar. Xarabea nahiko egosita ez badago, hau da, lurruntzearen ondorioz ur kantitate nahikoa xahutu ez bada, hartzidura azidoan ezarri eta frutak usteldu egiten dira. Aldiz, ur gehiegi lurrundu bada, hau da, xarabea egostuegia bada, garbitu eta konfiturak lehortu egiten dira. Bi mutur horiek saihestu egin behar dira. Zenbat egosten den jakiteko, gozogilearen helburua zein den jakin behar da.
Era guztietako frutak konfitatzen dira, baina zaporetsuak dira onenak. Xarabearekin oso mantso egosi behar dira, azukrez ondo sar daitezen. Azukrearen metodoa da seguruena horiek kontserbatzeko. Lehenik eta behin, xarabe dilatatu bat egiten da, eta frutak egoste-gradu egokira iritsi direnean, eta xarabeak haien gustua ondo hartu duenean, ura lurrundu egiten da, xarabeari egosketa-maila egokia emateko.
Konfitura lehorrak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Konfitura lehorretan prestatzen dira fruta osoak edo lau zatitan banatuak, sustraiak, landare batzuen enborrak eta fruitu batzuen azalak. Lehenik eta behin, zuritu behar dira zapore handiegia duten frutak, hau da, behar adina ur kopuruarekin irakiten direnak, zaporearen zati bat kendu arte. Bitsadera batekin ateratzen dira eta bahearen gainean jarri. Azal, sustrai eta fruitu usaintsuei dagokienez, ez da beharrezkoa irakitea; edalontzi batean jarri behar dira, ondo estali ahal izateko: gainean bota ur irakina, estali berehala eta utzi hozten. Eragiketa hori beharrezkoa da fruta horien aroma ez lurruntzeko. Denbora horretan, azukrea egosten da, frutak sartu eta egosi egiten dira hezetasuna galdu arte, azukrearen barruan irakiten duten irmotasunagatik egoki daudela ikusi arte. Bitsadera batekin atera, hozten eta arbeletan xukatzen dira, edo labean lehortu. Berehala, paperez inguratutako zurezko kaxetan jartzen dira, hezetasunetik askatzeko.
Esan berri dugun moduan prestatzen badira frutak, berogailuan jarri beharrean, edo han egon ondoren, sakonera txikiko loza edalontzi batean jar daitezke, azukre egosiz edo hautsiz bete dena, fruta estalita gera dadin. Hozten denean, azukrea gogortu egiten da frutaren inguruan, hainbat formatako kristal ederrez estalita dagoena. Behar bezala estalita dagoenean, kendu egiten da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Franco. Jaleas y mermeladas. ISSN 0328-9168. OCLC .1165368266.
